ارتباط نوشیدن کافی آب و بیماری ها
ننوشیدن آب کافی با خطرات جدی سلامتی مرتبط است.
مطالعه جدید چند دلیل خوب دیگر برای هیدراته ماندن ارائه می دهد - از جمله بیماری های مزمن کمتر و شانس بیشتر برای زندگی طولانی تر.
این مطالعه بر اساس تحقیقاتی که شامل ۱۱۲۵۵ بزرگسال بود و در طول ۲۵ سال پنج بار در مورد عواملی مانند وضعیت اقتصادی اجتماعی و سابقه پزشکی خانوادگی مورد سوال قرار گرفتند.
آزمایش‌های بالینی روی داوطلبان اندازه‌گیری سدیم در سرم خون آنها را ارائه کرد که به عنوان شاخصی برای دریافت مایعات مورد استفاده قرار گرفت. معمولاً هرچه آب بیشتری بنوشیم، سطح سدیم در جریان خون ما کاهش می یابد.
ناتالیا دمیتریوا، دانشمند پژوهشی، از موسسه ملی قلب و ریه و خون (NHLBI) در مریلند می‌گوید: نتایج نشان می‌دهد که هیدراتاسیون مناسب ممکن است روند پیری را آهسته کند و زندگی عاری از بیماری را طولانی کند.
تحقیقات قبلی ارتباط بین سطوح بالاتر سدیم در خون و افزایش خطر نارسایی قلبی را ثابت کرده است. محدوده طبیعی سطوح سدیم در خون افراد معمولاً بین ۱۲۵ تا ۱۴۶ میلی اکی والان در لیتر (mEq/L) است. در این مطالعه، نمونه‌های سرمی با سطوح سدیم بالاتر نیز احتمالاً حاوی سطوح بالا تا ۱۵ نشانگر مختلف سلامت بیولوژیکی و پیری بودند.
به عنوان مثال، افرادی که سطح سدیم آنها بالاتر از mEq/L ۱۴۲ است، در مقایسه با افرادی که محدوده معمولی بیشتری را نشان می‌دهند، ۱۰ تا ۱۵ ٪ احتمال افزایش سن از نظر بیولوژیکی بالاتر از سن تقویمی خود را داشتند. همچنین خطر ابتلا به بیماری های مزمن از جمله نارسایی قلبی، سکته مغزی، فیبریلاسیون دهلیزی، بیماری مزمن ریوی، دیابت و زوال عقل ۶۴٪ درصد بیشتر بود.
محققان پیشنهاد می‌کنند که اندازه‌گیری سطح سدیم در خون می‌تواند به توصیه‌های پزشکان کمک کند. آن دسته از افرادی که از نظر مصرف مایعات در منطقه خطر قرار دارند، می توانند اقداماتی را برای ورود آب بیشتر به سیستم خود انجام دهند - نه فقط از طریق نوشیدن آب، بلکه از طریق آب میوه ها، سبزیجات و میوه ها.
مانفرد بوهم، محقق ارشد از NHLBI می‌گوید: هدف این است که اطمینان حاصل شود که بیماران به اندازه کافی مایعات مصرف می‌کنند، عواملی مانند داروها که ممکن است منجر به از دست دادن مایعات شوند، ارزیابی می‌شوند.
پزشکان همچنین ممکن است نیاز به برنامه درمانی فعلی بیمار مانند محدود کردن مصرف مایعات برای نارسایی قلبی داشته باشند.
محققان می‌گویند که روش آنها نمی‌تواند ثابت کند که هیدراتاسیون داوطلبان، عامل اصلی افزایش شانس سلامتی آنهاست. کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی‌شده و کنترل‌شده برای آن مناسب‌تر هستند، اگرچه می‌توانیم ارتباطی را ببینیم که ارزش بررسی بیشتر را دارد.
مصرف مایعات نیز تنها عاملی نیست که بر سطح سدیم خون تأثیر می‌گذارد، اگرچه محققان متغیرهایی از جمله سن، نژاد، و جنسیت بیولوژیکی را نیز در نظر کرفتند و همچنین شرکت‌کنندگان در مطالعه را با شرایطی مانند دیابت یا عادت‌هایی مانند سیگار کشیدن کنار گذاشتند. چون می تواند بر سطح سدیم آنها تأثیر بگذارد.
این مطالعه به جای اثرات مثبت هیدراته شدن، بیشتر بر روی خطرات سلامتی ناشی از کم‌آبی بدن تمرکز می‌کند، اگرچه این دو البته تا حدودی با هم مرتبط هستند.
در حال حاضر، حدود نیمی از جمعیت جهان به میزان مصرف روزانه توصیه شده (که معمولاً از حدود 1.5 لیتر در روز شروع می شود) نمی رسند. دلایل مختلفی برای آن وجود دارد، از جمله دسترسی به آب تمیز و آشامیدنی. حصول اطمینان از اینکه همه جوامع دارای منبع نوشیدنی تمیز در دسترس هستند، باید اولویت شماره یک برای حفظ سلامت همه باشد.
دیمیتریوا می گوید: در سطح جهانی، این می تواند تأثیر زیادی داشته باشد. کاهش محتوای آب بدن رایج‌ترین عاملی است که سدیم سرم را افزایش می‌دهد، به همین دلیل است که نتایج نشان می‌دهد که هیدراته ماندن می‌تواند روند پیری را کند کرده و از بیماری‌های مزمن پیشگیری یا به تاخیر بیاندازد.
این تحقیق در eBioMedicine منتشر شده است.
Source sciencealert
-
«Channel of Science is for all»