تقریباً یک نفر از هر ده نفر در سرتاسر جهان رنگ چشمی دارند که از نظر شاعرانه، می‌توان آن را به سایه آسمان تابستانی، رنگ اقیانوس گرمسیری تشبیه کرد.
در برخی از جمعیت‌های اروپایی، این کسر می‌تواند تا سه نفر از هر چهار نفر افزایش یابد.
اینکه چرا این رنگ در رقابت با رنگ های خاکی تر یک عنبیه تیره رنگدانه باقی مانده، مدت ها جای سؤال بوده است. اکنون، انسان‌شناسان در بریتانیا پیشنهاد می‌کنند که چشم‌های آبی می‌تواند در شرایط کم نور دارای لبه‌های کمی باشد و تا حدی بهتر ببیند.
کیوکو یاماگوچی و شاگردش ارین کین از دانشگاه جان مورز لیورپول، در آزمایش اولیه خود این امکان را با ۳۹ داوطلب بزرگسال که تحت یک آزمایش چشمی ساده ۳۰ ثانیه ای تحت شدت کاهش نور قرار گرفتند، بررسی کردند.
رنگ‌های چشم به‌صورت خود گزارش شده و سپس با استفاده از راهنمای طبقه‌بندی، به‌عنوان دسته‌های آبی یا قهوه‌ای تأیید شدند، و ۲۵ نفر با درجه‌هایی از چشم‌های آبی و ۱۴ نفر با چشم‌های قهوه‌ای روشن یا تیره انتخاب شدند.
پس از مشخص شدن اعداد، آنهایی که دارای رنگ آبی روشن بودند، می‌توانستند کدهای تصویر شده روی دیوار را در زیر نور بسیار کمتری بخوانند - به طور متوسط حداقل 0.7 لوکس - نسبت به همسالان چشم قهوه‌ای خود که میانگین حداقل 0.82 لوکس داشتند.
