پرسیس مگ Persis mag

یافته‌ها نشان می‌دهد که جهش در محل برش فورتین ممکن است به افزایش عفونت در مناطق خاصی از مغز کمک کند که می‌تواند به توضیح عوارض کووید بر مغز و اعصاب کمک کند

مطالعه جدید روی موش‌ها نشان می‌دهد که ویروس سارس‌ــ‌کوو‌ــ‌۲، عامل بیماری کووید‌ــ۱۹، برای آلوده کردن مغز احتمالا از یک «در پشتی» [مسیر کمتر شناخته‌شده یا غیرمنتظره] به سلول‌ها وارد می‌شود.

این یافته می‌تواند تا حدی توضیح دهد که چرا بسیاری از افراد در طول بیماری یا پس از بهبود با علائمی در مغزواعصاب مانند خستگی، سرگیجه، مه مغزی یا از دست دادن حس بویایی و چشایی مواجه می‌شوند. دانشمندان می‌دانستند که این علائم ممکن است زمانی ایجاد شود که سارس‌ــ‌کوو‌ــ۲ وارد سیستم اعصاب مرکزی شود، اما نحوه و دلیل انتقال ویروس از مجرای تنفسی به مغز تا‌به‌حال مشخص نبود.

در مطالعه‌ای که در مجله میکروبیولو‌ژی طبیعت (Nature Microbiology) منتشر شد، دانشمندان جهش‌ها در پروتئین اسپایک ویروس را بررسی کردند. این جهش‌ها می‌توانند بر توانایی ویروس در اتصال به مولکول ای‌سی‌ئی۲ (ACE2) و در نتیجه ورود به سلول‌ها تاثیر بگذارند.

موش‌هایی که در پژوهشی جدید در مسیری مارپیچ دوانده شده بودند، در مدت خواب مسیرهای جدیدی پیدا می‌کردند.

بر اساس پژوهش جدیدی که می‌تواند به بهبود درمان اختلال‌های عصب‌شناختی مانند آلزایمر منجر شود، وقتی می‌خوابیم، مغز نه‌تنها رویدادهای گذشته را بازپخش می‌کند، بلکه پیشامدهای آینده را نیز پیش‌بینی می‌کند.

پژوهش‌های پیشین عملکرد در آزمون‌های حافظه پس از چرت‌ زدن و پس از بازه‌‌های زمانی بیداری یا کمبود خواب را بررسی کرده‌اند، و یافته‌ها نشان داده است که خواب برای حافظه و یادگیری حیاتی است و به تبلور تجربه‌های جدید به‌شکل خاطراتی پایدار کمک می‌کند.

پژوهشی جدید، که در نشریه نیچر منتشر شده است، بررسی می‌کند که آیا خواب همچنین به دستیابی به «درکی جدید» از مشکلی که درست پیش از استراحت رخ می‌دهد کمک می‌کند یا خیر.

پژوهشگران به موش‌ها آموزش دادند تا روی مسیری برآمده که در هر دو انتهایش پاداش قرار داشت عقب و جلو بدوند، و مشاهده کردند که چطور فعالیت نورون‌های هیپوکامپ مغزشان در این فرایند «اوج گرفت».

مغز انسان شامل تقریباً ۱۰۰ بیلیون سلول عصبی است که هر کدام می توانند به هزاران سلول دیگر متصل شوند. متوسط ​​​​مغز شامل حداقل ۱۰۰ تریلیون نقطه تماس بین سلول ها است. برخی از دانشمندان این جنگل را "جنگل عصبی" می نامند.

می توانید نقاط تماس یا سیناپس ها را با ترانزیستورهای یک تراشه کامپیوتری مقایسه کنید. اما سیناپس ها پیچیده تر هستند. آنها می توانند در اندازه متفاوت باشند و بنابراین مقادیر بیشتری از صفر یا ۱ یک دنیای کامپیوتری باینری را نشان می دهند.

در سال ۲۰۱۶، یک تیم تحقیقاتی از موسسه Salk در ایالات متحده دریافتند که سیناپس ها در ۲۶ اندازه مختلف هستند. این دانش جدید به این معنی بود که ظرفیت مغز ۱۰ برابر بیشتر از آنچه قبلاً تصور می شد، بود.

 نتایج یک تحقیق: ویروس‌هایی در ۳۶۰ میلیون سال پیش باعث تکامل بیشتر مغز انسان شدند

یک مطالعه جدید نشان داد که ویروس‌های بسیار قدیمی که صدها میلیون سال پیش مهره‌داران را آلوده کرده‌اند، نقش اساسی در تکامل مغز و بدن‌های انسان‌ها داشته‌اند.

این تحقیق که در مجله سل (Cell) منتشر شده، منشا «میلین»، لایه‌ای عایق از بافت چربی که در اطراف عصب تشکیل می‌شود و به سیگنال‌های الکتریکی اجازه می‌دهد سریعتر حرکت کنند را بررسی می‌کند.
به گفته نویسندگان تحقیق، یک توالی ژن به‌دست آمده از رتروویروس‌ها، ویروس‌هایی که به دی‌ان‌ای میزبان خود حمله می‌کنند، برای تولید میلین بسیار مهم است و این کد اکنون در پستانداران، دوزیستان و ماهی‌های مدرن یافت می‌شود.

رابین فرانکلین، نویسنده ارشد تحقیق و عصب‌شناس از موسسه علوم آزمایشگاهی آلتوس کمبریج به خبرگزاری فرانسه گفت: «موضوع قابل توجه این است که بدون آلودگی با رتروویروس‌ها این اتفاق در تمامی مهره‌داران شناخته شده مدرن مانند فیل‌ها، زرافه‌ها و …رخ نمی‌داد.»

 نتایج مطالعه جدیدی نشان می‌دهد اختاپوس‌ها برای سازگاری با نوسانات دمای آبی که در آن زندگی می‌کنند،RNA  درون مغز خود را ویرایش می‌کنند.

اختاپوس‌ها روشی باورنکردنی برای محافظت از ویژگی‌های ظریف سیستم عصبی خود دربرابر تغییرات شدید دما پیدا کرده‌اند. وقتی شرایط در نوسان است، آن‌ها می‌توانند به سرعت پروتئین‌های کلیدی درون سلول‌های عصبی خود را از نو رمزگذاری کنند تا اطمینان حاصل کنند که وقتی دما به شدت کاهش پیدا می‌کند، فعالیت‌های عصبی حیاتی آن‌ها همچنان پایدار می‌ماند. اختاپوس‌ها این کار را با ویرایش RNA همزمان با تغییر شرایط محیطی انجام می‌دهند. برخی از گونه‌های اختاپوس، ماهی مرکب و سپیداج از این توانایی برخوردار هستند.

این استراتژی غیرعادی است، اما به‌نظر می‌رسد راهکار موثری باشد و دانشمندان براین‌باورند که ممکن است در سراسر جهان توسط سفالوپودها مورد استفاده قرار گیرد. به‌گزارش ساینس آلرت، جاشوا روزنتال، از آزمایشگاه زیست‌شناسی دریا دانشگاه شیکاگو و نویسنده ارشد پژوهشی جدید که در مجله‌ی Cell منتشر شده است، می‌گوید: «عموما فکر می‌کنیم اطلاعات ژنتیکی ما ثابت است، اما محیط می‌تواند بر نحوه‌ی رمزگذاری پروتئین‌های شما تاثیر بگذارد و در سفالوپودها این پدیده در مقیاس وسیعی رخ می‌دهد.»

رمزگذاری مجدد RNA به ارگانیسم این امکان را می‌دهد که در هر زمان و مکان خاص انواع مختلفی از پروتئین‌ها را بیان کند. در سفالوپودها، بیشتر رمزگذاری مجدد برای پروتئین‌هایی صورت می‌گیرد که برای عملکرد سیستم عصبی مهم هستند، بنابراین سوال طبیعی این است که آیا این موجودات از این پدیده برای عادت کردن به تغییرات محیط فیزیکی خود استفاده می‌کنند؟