پرسیس مگ Persis mag

شکلی از ویتامین ب۳ – و یک آنتی‌اکسیدان موجود در چای سبز به نام اپی‌گالوکاتچین گالات، به بازسازی یک مولکول کلیدی کمک می‌کند و این مولکول تولید انرژی در سلول‌های مغزی را تامین می‌کند.

پژوهشگران دانشگاه کالیفرنیا یک درمان غیردارویی امیدبخش شناسایی کرده‌اند که می‌تواند سلول‌های مغزی پیر را جوان‌سازی کند و تجمع پروتئین‌های مضر مرتبط با آلزایمر را از بین ببرد.

به‌ نوشته مدیکال‌اکسپرس، این تیم پژوهشی در مقاله‌ای که در نشریه جیروساینس (GeroScience) منتشر شد، گزارش داد که ترکیب دو ماده طبیعی شامل نیکوتینامید (شکلی از ویتامین ب۳) و اپی‌گالوکاتچین گالات (یک آنتی‌اکسیدان موجود در چای سبز)، قادر است سطح گوانوزین تری‌فسفات یا جی‌تی‌پی (GTP)، یک مولکول ضروری برای تولید انرژی در سلول‌های مغزی، را دوباره به میزان طبیعی (مشابه سلول‌های جوان) بازگرداند.

این ترکیب در آزمایش‌های انجام‌شده روی نورون‌های کشت‌شده در آزمایشگاه، کمبودهای سلولی ناشی از پیری را معکوس کرد و توانایی سلول‌های مغزی را برای پاکسازی تجمع پروتئین‌های آمیلوئید آسیب‌زا‌ــ نشانه‌ای بارز از آلزایمر‌ــ بهبود بخشید.

گریگوری بروئر، نویسنده اصلی و استاد مهندسی زیست‌پزشکی، دراین‌باره توضیح داد: «با افزایش سن، سطح انرژی نورون‌ها در مغز کاهش می‌یابد و این موضوع توانایی حذف پروتئین‌های ناخواسته و اجزای آسیب‌دیده را محدود می‌کند. ما دریافتیم که بازگرداندن انرژی به نورون‌ها کمک می‌کند قابلیت حیاتی پاکسازی خود را بازیابند.»

پژوهشگران برای ردیابی لحظه‌‌ای سطح جی‌تی‌پی در نورون‌های گرفته‌شده از موش‌های پیر مبتلا به آلزایمر، از یک حسگر فلورسنت رمزگذاری‌شده ژنتیکی به نام جی‌ول (GEVAL) استفاده کردند و دریافتند که با افزایش سن، سطح جی‌تی‌پی آزاد به‌ویژه در میتوکندری، مرکز تولید انرژی سلول، کاهش می‌یابد که این امر به اختلال در فرایند اتوفاژی (خودخواری سلولی) که طی آن سلول اجزای آسیب‌دیده را حذف می‌کند، منجر می‌شود.

نشانه‌ها: از دست دادن حافظه به نحوی که روی زندگی روزمره تاثیر بگذارد، مشکلات گفتاری یا بینایی، مشکل در حل مسئله یا قضاوت درست،  کناره‌گیری از زندگی اجتماعی، تغییر محسوس در خلق‌وخو یا شخصیت

تحقیقات و آمارهای اخیر نشان می‌دهد که زنان بیش از مردان در معرض ابتلا به بیماری آلزایمر قرار دارند، به‌گونه‌ای که دوسوم مبتلایان را زنان تشکیل می‌دهند. کارشناسان معتقدند که تغییرات هورمونی، به‌ویژه کاهش زودهنگام استروژن ناشی از یائسگی زودرس یا جراحی‌های برداشتن رحم می‌تواند در بروز این آسیب‌پذیری نقشی کلیدی ایفا کند. آنچه بر اهمیت توجه به علائم غیرمعمول ضعیف شدن حافظه و پیگیری پزشکی به‌ویژه در زنان تاکید می‌کند.

ممکن است صبح هنگام رفتن به محل کار فراموش کنیم ساک باشگاه یا ظرف ناهار، یا کلید خانه یا حتی گوشی‌ را با خود ببریم یا قبض برق را پرداخت کنیم. این موارد می‌تواند خیلی جدی نباشد، چرا که با بالا رفتن سن، فراموش‌کاری در سطحی کم تا حدودی طبیعی است، اما اگر این افت حافظه شبیه فراموشی‌های معمول ناشی از افزایش سن نباشد و به‌طور مداوم اتفاق بیفتد، موضوع نگران‌کننده می‌شود و برای زنان، اهمیت بیشتری هم دارد.

پروفسور آلن کوهن توصیه می‌کند: «به‌دنبال جدیدترین روندهای تغذیه‌ای برای کاهش التهاب یا هر چیز دیگری که مد روز است نروید

مطالعه‌ای جدید نشان می‌دهد باوری دیرینه درباره واکنش طبیعی بدن به روند پیری ممکن است نادرست باشد.

«پیری‌ التهابی» نوعی التهاب مزمن و خفیف است که با افزایش سن در بدن ایجاد می‌شود. التهاب از بدن در برابر آسیب یا عفونت محافظت می‌کند.

با این حال، تصور می‌شود که التهاب مزمن روند پیری را تسریع می‌کند و در بروز بیماری‌های گوناگونی مانند آلزایمر، آرتریت (التهاب مفصل)، سرطان، بیماری‌ قلبی و دیابت نوع ۲ نقش دارد.

پژوهشگران مدت‌ها معتقد بودند که بیشتر افراد سالمند با افزایش سن به پیری‌ التهابی دچار می‌شوند.

اما یافته‌های این پژوهش که در هفته جاری در نشریه «نیچر ایج» (Nature Age) منتشر شد، نشان داده است التهابی که افراد در مناطق غیرصنعتی به آن دچار می‌شوند با ساکنان مناطق شهری متفاوت است و ممکن است علت دیگری در پس این فرایند نهفته باشد.

هم خواب بیش‌ازحد و هم خواب کمتر از هفت تا هشت ساعت، با ضعف عملکرد شناختی مانند حافظه، توجه و توانایی مدیریت فرایندهای ذهنی از جمله برنامه‌ریزی، حل مسئله و کنترل تکانه‌ها در ارتباط است.

مطالعه‌‌ای که محققان دانشگاه علوم پزشکی تگزاس انجام داده‌اند، نشان می‌دهد که ۹ ساعت یا بیشتر خوابیدن در شب با عملکرد شناختی ضعیف‌تر مرتبط است و این اثر در افرادی که دچار افسردگی‌اند، بیشتر هم نمایان می‌شود.

به‌ گزارش ساینس‌دیلی، این نتایج از بررسی مدت زمان خواب و عملکرد شناختی هزار و ۸۵۳ شرکت‌کننده بدون سابقه زوال عقل و سکته مغزی در جریان «مطالعه قلب فریمنگهام» به دست آمد. 

«مطالعه قلب فریمنگهام» مطالعه‌ای است براساس گروه‌بندی سنی افراد جامعه که تحت هدایت موسسه ملی قلب، ریه و خون آمریکا به‌طور مستمر در حال پیگیری است. بررسی اخیر روی افرادی با سنین ۲۷ تا ۸۵ سال و میانگین سنی ۴۹.۸ سال متمرکز بود.

ونسا یانگ، مدیر پروژه‌های پژوهشی بالینی موسسه آلزایمر و بیماری‌‌های تحلیل‌‌برنده سیستم عصبی «گلن بیگز»‌ (Glenn Biggs)‌ در مرکز سلامت دانشگاه سن‌آنتونیو تگزاس، می‌گوید: «افرادی که مدت زمان خواب طولانی دارند، بیشتر احتمال دارد که علائم افسردگی را گزارش کنند و به نظر می‌رسد که خواب ممکن است یک عامل تاثیرگذار در ازتباط با کاهش عملکرد شناختی در افراد مبتلا به افسردگی باشد.»

دکتر سودا سشادری، بنیان‌گذار گلن‌بیگز و نویسنده ارشد این مطالعه، هم می‌افزاید: «مطالعه ما نشان داد مدت زمان خواب طولانی، نه کوتاه، با ضعف بیشتر شناخت عمومی و توانایی‌های شناختی خاص مانند حافظه، مهارت‌های بصری سه‌بعدی و عملکردهای اجرایی مرتبط بود. این ارتباط‌ها در افرادی که علائم افسردگی داشتند‌ــ صرف‌نظر از مصرف داروهای ضدافسردگی‌ــ قوی‌تر بود.»

محققان نقش بالقوه سایر ویروس‌های هرپس، از جمله هرپس سیمپلکس نوع ۲ (HSV-2)، عامل تبخال تناسلی، واریسلا زوستر، عامل آبله‌مرغان و زونا و سیتومگالوویروس را بررسی کردند و متوجه شدند که وجود دو ویروس اول در بدن با افزایش خطر ابتلا به آلزایمر مرتبط است.

پژوهش‌های جدید نشان می‌دهد ویروس هرپس سیمپلکس نوع ۱ (HSV-1) که عامل تبخال‌ دهانی است و در بدن بسیاری از افراد به صورت نهفته وجود دارد، می‌تواند خطر ابتلا به بیماری آلزایمر را افزایش دهد.

البته دانشمندان می‌گویند که درمان‌های ضدویروسی می‌توانند به محافظت از افراد مبتلا به این ویروس در برابر این بیماری تحلیل‌برنده حافظه کمک کنند.

بر اساس نتایج یک تحقیق جدید، مغز انسان به‌طور تدریجی و خطی پیر نمی‌شود، بلکه در دوره‌های مختلف به طور ناگهانی پیری را تجربه می‌کند. محققان معتقدند که نخستین دوره پیری مغز، حدود ۴۴ سالگی رخ می‌دهد.

مغز حین خواب عمیق، سموم و سلول‌های مرده را از بین می‌برد و در عین حال بدن را برای روز بعد ترمیم و بازسازی می‌کند

یک مطالعه جدید نشان داد که کافی نبودن دو مرحله خواب عمیق، یعنی مرحله خواب موج آهسته و خواب حرکت سریع چشم (REM)، ممکن است به تسریع فرسایش بخش‌هایی از مغز که با بیماری آلزایمر مرتبطند، منجر شود.

به گفته گاوون چو، پژوهشگر فوق دکترا در رشته پزشکی داخلی دانشکده پزشکی ییل، کمبود خواب در مراحل موج آهسته و REM به کوچک‌ شدن بخش‌هایی از مغز می‌انجامد که به‌عنوان شاخص‌های اولیه فرسایش شناختی و بیماری آلزایمر شناخته می‌شوند.

به گزارش سی‌ان‌ان، چو گفت: «ما متوجه شدیم در افرادی که در مراحل موج آهسته و REM خواب کافی ندارند، حجم بخشی از مغز به نام منطقه پاریتال تحتانی کوچک‌تر شده است. این بخش از مغز اطلاعات حسی از جمله اطلاعات بینایی و فضایی را پردازش می‌کند، بنابراین منطقی است که در مراحل اولیه بیماری، بروز علائم تخریب عصبی در این ناحیه شروع شود.»

متخصصان مغز و اعصاب در یک کلینیک حافظه در چین در سال ۲۰۲۳ میلادی تشخیص دادند که یک جوان ۱۹ ساله به بیماری آلزایمر مبتلا شده است؛ او اکنون جوان‌ترین فرد مبتلا به این بیماری در جهان است.

ناهماهنگی جریان خون و فعالیت نورون‌ها در مغز می‌تواند زمینه‌ساز زوال عصبی ناشی از بیماری آلزایمر باشد

اختلال در همخوانی جریان خون و فعالیت نورون‌ها در مغز ممکن است عامل اصلی آسیب‌های عصبی مرتبط با بیماری آلزایمر باشد.

این یافته یک تیم بین‌المللی از پژوهشگران است که می‌گویند این فقدان تطابق می‌تواند به‌عنوان یک روش ساده برای تشخیص این اختلال عصبی پیش‌رونده استفاده شود و همچنین یک هدف بالقوه برای درمان این بیماری باشد.

آنیتا استفانوفسکا، نویسنده مقاله و استاد بیوفیزیک از دانشگاه لنکستر انگلستان، در بیانیه‌ای اعلام کرد: «این کشف نه‌تنها جالب، بلکه از نظر من یک کشف انقلابی است که می‌تواند دریچه‌ای جدید به سوی شناخت بیماری آلزایمر باز کند. این یافته احتمالا نشان‌دهنده یک التهاب، شاید در مغز، است که در صورت تشخیص زودهنگام، قابل درمان خواهد بود و ممکن است از بروز مراحل شدید آلزایمر در آینده جلوگیری کند.»

به گزارش نیوزویک، استفانوفسکا و همکارانش در این مطالعه روی «واحد عصبی‌‌ــ‌عروقی» (neurovascular unit) متمرکز شدند؛ یک ساختار پیچیده در مغز که جریان خون را تنظیم می‌کند تا اطمینان حاصل شود نورون‌ها مواد مغذی موردنیازشان را دریافت می‌کنند.

گوش دادن به موسیقی ، به عنوان یک عادت روزمره، با هدفون و با صدای بلند تنها در ۳۰ دقیقه ، می تواند به شنوایی در افراد مسن با مشکلات مغزی مانند آلزایمر و از دست دادن بافت مغز مرتبط است

عادات روزمره ما تأثیر مستقیمی روی سلامت جسم و روان ما دارند. در همین راستا عاداتی که می‌توانند به طور ویژه سلامت مغز را تحت تأثیر قرار دهند، عبارتند از:

یا کم‌خوابی

کمبود خواب ممکن است یکی از دلایل زوال عقل و ابتلا به آلزایمر باشد. بهتر است ساعات خواب منظمی داشته باشید. اگر مشکل خواب دارید، از مصرف الکل، کافئین و استفاده از وسایل الکترونیکی در عصر یا ساعات نزدیک به خواب خودداری کنید.

تنهایی طولانی

برقراری ارتباط یکی از راه‌هایی است که ذهن را فعال و پویا نگه می‌دارد. افراد تنها بیشتر در معرض خطر ابتلا به زوال مغز و هستند. اگر شما هم احساس تنهایی می‌کنید، با دوستان خود تماس بگیرید یا ارتباط تازه‌ای را رقم بزنید، این به شما کمک می‌کند مغزتان را زنده نگه دارید.

تغذیه ناسالم

در افرادی که فست فود، اعم از همبرگر و سیب زمینی سرخ‌کرده، چیپس یا نوشابه‌های گازدار در رژیم غذایی خود دارند، بخش‌هایی از مغز که با یادگیری، حافظه و سلامت روان مرتبط است، کوچکتر است. در مقابل، انواع توت‌ها، غلات کامل، آجیل و سبزیجات، عملکرد مغز را حفظ کرده و زوال ذهنی را به تعویق می‌اندازند.

رانندگان تاکسی و آمبولانس در مقایسه با بیش از ۴۰۰ شغل مختلف، کمتر معرض خطر مرگ و میر ناشی از آلزایمر قرار دارند

محققان دریافته‌اند رانندگان تاکسی و آمبولانس در مقایسه با بیش از ۴۰۰ شغل مختلف، کمتر معرض خطر مرگ ناشی از آلزایمر قرار دارند.

این روند در مورد در سایر مشاغل مرتبط با حمل‌و‌‌نقل مانند خلبان‌ها یا ناخدای کشتی‌ها صدق نمی‌کند.

به گزارش دیلی میل، محققان با توجه به نتایج به‌‌دست‌آمده فکر می‌کنند که تمرین ذهنی برنامه‌ریزی برای مسیر در مغز، در کاهش خطر ابتلا به آلزایمر نقش مهمی دارد. نظریه آن‌ها بر این مبنا استوار است که هیپوکامپ، بخشی از مغز که برای حافظه حیاتی است، همان بخشی است که مسئول حس جهت‌گیری و مسیریابی است و استفاده مکرر از آن می‌تواند به تقویت عملکرد شناختی و محافظت در برابر اختلالات مغزی مانند آلزایمر کمک کند.

مطالعات قبلی نشان داده‌اند که هیپوکامپ مغز رانندگان تاکسی و آمبولانس حتی با افزایش سن، از نظر ساختاری و عملکردی به طور قابل‌توجهی بیشتر رشد یافته است.

دکتر آنوپام جنا، پزشک در بیمارستان عمومی ماساچوست و نویسنده این مطالعه می‌گوید: «نتایج نشان می‌دهد مهم است در نظر بگیریم چگونه مشاغل می‌توانند بر خطر مرگ ناشی از بیماری آلزایمر اثر بگذرانند و اینکه آیا فعالیت‌های شناختی می‌توانند به طور بالقوه پیشگیرانه باشند؟»

در حال حاضر، حدود هفت میلیون آمریکایی با بیماری آلزایمر زندگی می‌کنند و طبق اعلام انجمن آلزایمر ایالت متحده، پیش‌بینی می‌شود این تعداد در دهه‌های آینده به ۱۳ میلیون نفر برسد.

بر پایه نتایج مطالعه‌ای جدید، خوردن روزانه مغزهای خوراکی می‌تواند خطر ابتلا به دمانس یا زوال عقلی را نزد میانسالان و حتی گاهی سالمندان به طور قابل توجهی کاهش دهد.

 تیمی از پژوهشگران بین‌المللی از ۵۰ هزار و ۳۰۰ نفر بزرگسال بریتانیایی که بیشتر در میانه دهه پنجاه زندگی خود بودند، خواستند که پرسشنامه‌ای را درباره عادت‌های خود در مصرف آجیل پر کنند و سپس آنها را به مدت میانگین ​​۷ سال پیگیری کردند تا ببینند آیا آنها دچار زوال عقل می‌شوند یا نه.

از میان آن افراد حدود هزار و ۴۰۰ مورد زوال عقل شناسایی شد و محققان با در نظر گرفتن عواملی مانند سن، جنسیت، شاخص توده بدن، تحصیلات و سبک زندگی، مشخص کردند که مصرف روزانه آجیل خطر دمانس را تا ۱۲ درصد کاهش می‌دهد.

برای افرادی که مغزهای خوراکی بدون نمک مصرف می‌کردند و هر روز تا یک مشت یا ۴۰ گرم می‌خوردند، این فواید بیشتر بود و خطر دمانس برای آنها تا ۱۶ درصد کاهش یافت.

این یافته‌ها در نشریه Geroscience منتشر شده است .

Source

بر اساس نتایج آخرین تحقیقات، با شرکت بیش از ۶۰۰ هزار نفر از سراسر جهان، «تنهایی» در میانسالی و سالمندی، خطر ابتلا به زوال عقل را تا ۳۱ درصد افزایش می‌دهد.

با وجود تحقیقات متعدد، تا کنون هیچ درمانی برای زوال عقل کشف نشده است. در مقابل، ریسک‌فاکتورهایی وجود دارند که احتمال ابتلا به این عارضه را به طور معمول افزایش می‌دهند؛ از جمله: عوامل ژنتیکی، سبک زندگی - مانند رژیم غذایی، فعالیت بدنی، سیگار کشیدن، نوشیدن الکل - و حتی کیفیت ارتباطات اجتماعی. برای به تعویق انداختن این مسئله یا پیشگیری از زوال عقل زوردس، کافی است از بین این عوامل، مواردی که تحت کنترل ما هستند را مدیریت کنیم.

مطالعه جدیدی که در مجله Nature Mental Health منتشر شده، صحبت از یک ریسک‌فاکتور دیگر به میان آورده است؛ طبق نتایج این تحقیق، «تنهایی» احتمال ابتلا به زوال عقل، بیماری آلزایمر و زوال عقل عروقی یا دمانس عروقی (Vascular dementia) را بیش از 30 درصد افزایش می‌دهد. در این بین، افراد مسن مبتلا به دیابت یا چاقی بیشتر در معرض خطر هستند.

به گفته پژوهشگران، این مطالعه بزرگترین تحلیلی است که تاکنون در مورد ارتباط بین تنهایی، افسردگی و زوال شناختی، با حضور بیش ۶۰۰ هزار شرکت‌کننده از سراسر جهان، صورت گرفته است. هم‌چنین مطالعات پیشین نیز رابطه‌ای بین تنهایی و مشکلات سلامتی مانند سکته مغزی و بیماری پارکینسون پیدا کرده بودند.

فاکتور «تنهایی» خطر ابتلا به اختلالات شناختی را نیز تا ۱۵ درصد افزایش می‌دهد. اختلالات شناختی یک مشکل کلی است که از دست دادن حافظه و مشکل در تصمیم‌گیری، تمرکز یا اختلال در به پایان رساندن کارها را شامل می‌شود.

نویسندگان مطالعه خاطرنشان می‌کنند که: «تنهایی، یک عامل خطر بسیار مهم در ایجاد زوال عقل در آینده است.»

Source

Source

یک مطالعه جدید نشان می‌دهد افرادی که شب‌ها بیشتر در معرض نور قرار دارند، ممکن است مستعد ابتلا به بیماری آلزایمر، به‌ویژه در میانسالی، باشند.

تحقیقات نشان می‌دهد «آلودگی نوری شبانه» بیش از سایر محرک‌ها، مانند سوء مصرف الکل، بیماری کلیوی، افسردگی و چاقی در بروز آلزایمر نقش دارد، بخصوص در سالمندان بالای ۶۵ سال.

هرچند قرار گرفتن در معرض نور برای مغز افراد زیر ۶۵ سال هم خطرات زیادی دارد. گفته می‌شود شدت نور زیاد در شب مهم‌ترین ریسک‌فاکتور برای آلزایمر زودرس در این گروه سنی است.

به نظر می‌رسد آلودگی نوری یکی از عوامل خطر آلزایمر برای سالمندان است، اما تأثیر آن به اندازه عوامل دیگری مانند دیابت، فشار خون بالا و سکته مغزی نیست. اما این مورد در سنین زیر ۶۵ سال همچنان قوی‌ترین عامل در بروز آلزایمر است و هیچ ریسک‌فاکتور دیگری بر آن پیشی نمی‌گیرد.

برخی از ویتامین‌ها برای جلوگیری از تضعیف حافظه مفید هستند

تحقیقات نشان می‌دهد که ویتامین‌های خاصی مانند ویتامین‌های E، D و مکمل امگا ۳ به تقویت عملکرد مغز، به ویژه در افرادی که مبتلا به زوال عقل هستند، کمک می‌کنند.

ویتامین E

برخی شواهد نشان می‌دهد که ویتامین E می‌تواند برای ذهن و حافظه افراد مسن مفید باشد. منابع غذایی حاوی ویتامین E عبارتند از: آجیل، دانه‌ها، روغن‌های گیاهی سبزیجات، مانند اسفناج و کلم بروکلی.

ویتامین D

بر اساس تحقیقات سال ۲۰۲۳، ویتامین D ممکن است با مسیرهای سیگنالینگ مغزی مرتبط با بیماری‌های عصبی مانند آلزایمر یا بیماری پارکینسون تداخل داشته باشد و از بروز آنها پیشگیری کند. ویتامین D را می‌توان از طریق قرار گرفتن در معرض نور خورشید و خوردن برخی مواد غذایی مانند ماهی‌های چرب یا تخم مرغ دریافت کرد.

امگا ۳

در کنار مصرف دو ویتامین فوق، تحقیقات انجام شده در سال ۲۰۲۲ نشان می‌دهد که امگا ۳ نیز به کاهش علائم زوال شناختی خفیف، که می‌تواند شامل از دست دادن حافظه باشد، کمک می‌کند. گنجاندن امگا ۳ در رژیم غذایی منجر به یادگیری بهتر، تقویت حافظه، بهبود عملکرد شناختی و افزایش جریان خون به مغز شود. ماهی‌هایی مانند سالمون و ماهی خال مخالی غنی‌ترین منابع امگا ۳ و شامل دوکوزاهگزانوئیک اسید (DHA) و ایکوزاپنتانوئیک اسید (EPA) هستند.

Source

بررسی‌های جدید نشان می‌دهد که بیماری‌های مربوط به سیستم عصبی از میگرن گرفته تا سکته مغزی، پارکینسون و زوال عقل و غیره، شایع‌ترین بیماری در جهان هستند و باعث مرگ ۱۱.۱ میلیون نفر در سال ۲۰۲۱ شده‌اند.

این مدل می‌تواند با کمترین دخالت انسان و برای مکالمه‌های عادی و روزمره در خانه استفاده شود، و به این ترتیب افراد بیشتری پایش می‌شوند.

پژوهشگران دانشگاه بوستون یک مدل هوش مصنوعی ساخته‌اند که با تحلیل الگوهای گفتاری در افراد دچار اختلال شناختی خفیف، احتمال ابتلای آن‌ها به آلزایمر را در شش سال آینده با دقت بالا پیش‌بینی می‌کند.

این مدل با دقت ۷۸.۵ درصد پیش‌بینی می‌کند که فرد با اختلال شناختی خفیف در شش سال آینده به زوال عقل مرتبط با آلزایمر دچار می‌شود یا وضعیتی ثابت خواهد داشت. این برنامه پزشکان را قادر می‌سازد تا تشخیص‌هایی زودهنگام داشته باشند و از سرعت پیشروی بیماری بکاهند.

موش‌هایی که در پژوهشی جدید در مسیری مارپیچ دوانده شده بودند، در مدت خواب مسیرهای جدیدی پیدا می‌کردند.

بر اساس پژوهش جدیدی که می‌تواند به بهبود درمان اختلال‌های عصب‌شناختی مانند آلزایمر منجر شود، وقتی می‌خوابیم، مغز نه‌تنها رویدادهای گذشته را بازپخش می‌کند، بلکه پیشامدهای آینده را نیز پیش‌بینی می‌کند.

پژوهش‌های پیشین عملکرد در آزمون‌های حافظه پس از چرت‌ زدن و پس از بازه‌‌های زمانی بیداری یا کمبود خواب را بررسی کرده‌اند، و یافته‌ها نشان داده است که خواب برای حافظه و یادگیری حیاتی است و به تبلور تجربه‌های جدید به‌شکل خاطراتی پایدار کمک می‌کند.

پژوهشی جدید، که در نشریه نیچر منتشر شده است، بررسی می‌کند که آیا خواب همچنین به دستیابی به «درکی جدید» از مشکلی که درست پیش از استراحت رخ می‌دهد کمک می‌کند یا خیر.

پژوهشگران به موش‌ها آموزش دادند تا روی مسیری برآمده که در هر دو انتهایش پاداش قرار داشت عقب و جلو بدوند، و مشاهده کردند که چطور فعالیت نورون‌های هیپوکامپ مغزشان در این فرایند «اوج گرفت».