پرسیس مگ Persis mag

رانندگان تاکسی و آمبولانس در مقایسه با بیش از ۴۰۰ شغل مختلف، کمتر معرض خطر مرگ و میر ناشی از آلزایمر قرار دارند

محققان دریافته‌اند رانندگان تاکسی و آمبولانس در مقایسه با بیش از ۴۰۰ شغل مختلف، کمتر معرض خطر مرگ ناشی از آلزایمر قرار دارند.

این روند در مورد در سایر مشاغل مرتبط با حمل‌و‌‌نقل مانند خلبان‌ها یا ناخدای کشتی‌ها صدق نمی‌کند.

به گزارش دیلی میل، محققان با توجه به نتایج به‌‌دست‌آمده فکر می‌کنند که تمرین ذهنی برنامه‌ریزی برای مسیر در مغز، در کاهش خطر ابتلا به آلزایمر نقش مهمی دارد. نظریه آن‌ها بر این مبنا استوار است که هیپوکامپ، بخشی از مغز که برای حافظه حیاتی است، همان بخشی است که مسئول حس جهت‌گیری و مسیریابی است و استفاده مکرر از آن می‌تواند به تقویت عملکرد شناختی و محافظت در برابر اختلالات مغزی مانند آلزایمر کمک کند.

مطالعات قبلی نشان داده‌اند که هیپوکامپ مغز رانندگان تاکسی و آمبولانس حتی با افزایش سن، از نظر ساختاری و عملکردی به طور قابل‌توجهی بیشتر رشد یافته است.

دکتر آنوپام جنا، پزشک در بیمارستان عمومی ماساچوست و نویسنده این مطالعه می‌گوید: «نتایج نشان می‌دهد مهم است در نظر بگیریم چگونه مشاغل می‌توانند بر خطر مرگ ناشی از بیماری آلزایمر اثر بگذرانند و اینکه آیا فعالیت‌های شناختی می‌توانند به طور بالقوه پیشگیرانه باشند؟»

در حال حاضر، حدود هفت میلیون آمریکایی با بیماری آلزایمر زندگی می‌کنند و طبق اعلام انجمن آلزایمر ایالت متحده، پیش‌بینی می‌شود این تعداد در دهه‌های آینده به ۱۳ میلیون نفر برسد.

بر پایه نتایج مطالعه‌ای جدید، خوردن روزانه مغزهای خوراکی می‌تواند خطر ابتلا به دمانس یا زوال عقلی را نزد میانسالان و حتی گاهی سالمندان به طور قابل توجهی کاهش دهد.

 تیمی از پژوهشگران بین‌المللی از ۵۰ هزار و ۳۰۰ نفر بزرگسال بریتانیایی که بیشتر در میانه دهه پنجاه زندگی خود بودند، خواستند که پرسشنامه‌ای را درباره عادت‌های خود در مصرف آجیل پر کنند و سپس آنها را به مدت میانگین ​​۷ سال پیگیری کردند تا ببینند آیا آنها دچار زوال عقل می‌شوند یا نه.

از میان آن افراد حدود هزار و ۴۰۰ مورد زوال عقل شناسایی شد و محققان با در نظر گرفتن عواملی مانند سن، جنسیت، شاخص توده بدن، تحصیلات و سبک زندگی، مشخص کردند که مصرف روزانه آجیل خطر دمانس را تا ۱۲ درصد کاهش می‌دهد.

برای افرادی که مغزهای خوراکی بدون نمک مصرف می‌کردند و هر روز تا یک مشت یا ۴۰ گرم می‌خوردند، این فواید بیشتر بود و خطر دمانس برای آنها تا ۱۶ درصد کاهش یافت.

این یافته‌ها در نشریه Geroscience منتشر شده است .

Source

بر اساس نتایج آخرین تحقیقات، با شرکت بیش از ۶۰۰ هزار نفر از سراسر جهان، «تنهایی» در میانسالی و سالمندی، خطر ابتلا به زوال عقل را تا ۳۱ درصد افزایش می‌دهد.

با وجود تحقیقات متعدد، تا کنون هیچ درمانی برای زوال عقل کشف نشده است. در مقابل، ریسک‌فاکتورهایی وجود دارند که احتمال ابتلا به این عارضه را به طور معمول افزایش می‌دهند؛ از جمله: عوامل ژنتیکی، سبک زندگی - مانند رژیم غذایی، فعالیت بدنی، سیگار کشیدن، نوشیدن الکل - و حتی کیفیت ارتباطات اجتماعی. برای به تعویق انداختن این مسئله یا پیشگیری از زوال عقل زوردس، کافی است از بین این عوامل، مواردی که تحت کنترل ما هستند را مدیریت کنیم.

مطالعه جدیدی که در مجله Nature Mental Health منتشر شده، صحبت از یک ریسک‌فاکتور دیگر به میان آورده است؛ طبق نتایج این تحقیق، «تنهایی» احتمال ابتلا به زوال عقل، بیماری آلزایمر و زوال عقل عروقی یا دمانس عروقی (Vascular dementia) را بیش از 30 درصد افزایش می‌دهد. در این بین، افراد مسن مبتلا به دیابت یا چاقی بیشتر در معرض خطر هستند.

به گفته پژوهشگران، این مطالعه بزرگترین تحلیلی است که تاکنون در مورد ارتباط بین تنهایی، افسردگی و زوال شناختی، با حضور بیش ۶۰۰ هزار شرکت‌کننده از سراسر جهان، صورت گرفته است. هم‌چنین مطالعات پیشین نیز رابطه‌ای بین تنهایی و مشکلات سلامتی مانند سکته مغزی و بیماری پارکینسون پیدا کرده بودند.

فاکتور «تنهایی» خطر ابتلا به اختلالات شناختی را نیز تا ۱۵ درصد افزایش می‌دهد. اختلالات شناختی یک مشکل کلی است که از دست دادن حافظه و مشکل در تصمیم‌گیری، تمرکز یا اختلال در به پایان رساندن کارها را شامل می‌شود.

نویسندگان مطالعه خاطرنشان می‌کنند که: «تنهایی، یک عامل خطر بسیار مهم در ایجاد زوال عقل در آینده است.»

Source

Source

یک مطالعه جدید نشان می‌دهد افرادی که شب‌ها بیشتر در معرض نور قرار دارند، ممکن است مستعد ابتلا به بیماری آلزایمر، به‌ویژه در میانسالی، باشند.

تحقیقات نشان می‌دهد «آلودگی نوری شبانه» بیش از سایر محرک‌ها، مانند سوء مصرف الکل، بیماری کلیوی، افسردگی و چاقی در بروز آلزایمر نقش دارد، بخصوص در سالمندان بالای ۶۵ سال.

هرچند قرار گرفتن در معرض نور برای مغز افراد زیر ۶۵ سال هم خطرات زیادی دارد. گفته می‌شود شدت نور زیاد در شب مهم‌ترین ریسک‌فاکتور برای آلزایمر زودرس در این گروه سنی است.

به نظر می‌رسد آلودگی نوری یکی از عوامل خطر آلزایمر برای سالمندان است، اما تأثیر آن به اندازه عوامل دیگری مانند دیابت، فشار خون بالا و سکته مغزی نیست. اما این مورد در سنین زیر ۶۵ سال همچنان قوی‌ترین عامل در بروز آلزایمر است و هیچ ریسک‌فاکتور دیگری بر آن پیشی نمی‌گیرد.

برخی از ویتامین‌ها برای جلوگیری از تضعیف حافظه مفید هستند

تحقیقات نشان می‌دهد که ویتامین‌های خاصی مانند ویتامین‌های E، D و مکمل امگا ۳ به تقویت عملکرد مغز، به ویژه در افرادی که مبتلا به زوال عقل هستند، کمک می‌کنند.

ویتامین E

برخی شواهد نشان می‌دهد که ویتامین E می‌تواند برای ذهن و حافظه افراد مسن مفید باشد. منابع غذایی حاوی ویتامین E عبارتند از: آجیل، دانه‌ها، روغن‌های گیاهی سبزیجات، مانند اسفناج و کلم بروکلی.

ویتامین D

بر اساس تحقیقات سال ۲۰۲۳، ویتامین D ممکن است با مسیرهای سیگنالینگ مغزی مرتبط با بیماری‌های عصبی مانند آلزایمر یا بیماری پارکینسون تداخل داشته باشد و از بروز آنها پیشگیری کند. ویتامین D را می‌توان از طریق قرار گرفتن در معرض نور خورشید و خوردن برخی مواد غذایی مانند ماهی‌های چرب یا تخم مرغ دریافت کرد.

امگا ۳

در کنار مصرف دو ویتامین فوق، تحقیقات انجام شده در سال ۲۰۲۲ نشان می‌دهد که امگا ۳ نیز به کاهش علائم زوال شناختی خفیف، که می‌تواند شامل از دست دادن حافظه باشد، کمک می‌کند. گنجاندن امگا ۳ در رژیم غذایی منجر به یادگیری بهتر، تقویت حافظه، بهبود عملکرد شناختی و افزایش جریان خون به مغز شود. ماهی‌هایی مانند سالمون و ماهی خال مخالی غنی‌ترین منابع امگا ۳ و شامل دوکوزاهگزانوئیک اسید (DHA) و ایکوزاپنتانوئیک اسید (EPA) هستند.

Source

بررسی‌های جدید نشان می‌دهد که بیماری‌های مربوط به سیستم عصبی از میگرن گرفته تا سکته مغزی، پارکینسون و زوال عقل و غیره، شایع‌ترین بیماری در جهان هستند و باعث مرگ ۱۱.۱ میلیون نفر در سال ۲۰۲۱ شده‌اند.

این مدل می‌تواند با کمترین دخالت انسان و برای مکالمه‌های عادی و روزمره در خانه استفاده شود، و به این ترتیب افراد بیشتری پایش می‌شوند.

پژوهشگران دانشگاه بوستون یک مدل هوش مصنوعی ساخته‌اند که با تحلیل الگوهای گفتاری در افراد دچار اختلال شناختی خفیف، احتمال ابتلای آن‌ها به آلزایمر را در شش سال آینده با دقت بالا پیش‌بینی می‌کند.

این مدل با دقت ۷۸.۵ درصد پیش‌بینی می‌کند که فرد با اختلال شناختی خفیف در شش سال آینده به زوال عقل مرتبط با آلزایمر دچار می‌شود یا وضعیتی ثابت خواهد داشت. این برنامه پزشکان را قادر می‌سازد تا تشخیص‌هایی زودهنگام داشته باشند و از سرعت پیشروی بیماری بکاهند.

موش‌هایی که در پژوهشی جدید در مسیری مارپیچ دوانده شده بودند، در مدت خواب مسیرهای جدیدی پیدا می‌کردند.

بر اساس پژوهش جدیدی که می‌تواند به بهبود درمان اختلال‌های عصب‌شناختی مانند آلزایمر منجر شود، وقتی می‌خوابیم، مغز نه‌تنها رویدادهای گذشته را بازپخش می‌کند، بلکه پیشامدهای آینده را نیز پیش‌بینی می‌کند.

پژوهش‌های پیشین عملکرد در آزمون‌های حافظه پس از چرت‌ زدن و پس از بازه‌‌های زمانی بیداری یا کمبود خواب را بررسی کرده‌اند، و یافته‌ها نشان داده است که خواب برای حافظه و یادگیری حیاتی است و به تبلور تجربه‌های جدید به‌شکل خاطراتی پایدار کمک می‌کند.

پژوهشی جدید، که در نشریه نیچر منتشر شده است، بررسی می‌کند که آیا خواب همچنین به دستیابی به «درکی جدید» از مشکلی که درست پیش از استراحت رخ می‌دهد کمک می‌کند یا خیر.

پژوهشگران به موش‌ها آموزش دادند تا روی مسیری برآمده که در هر دو انتهایش پاداش قرار داشت عقب و جلو بدوند، و مشاهده کردند که چطور فعالیت نورون‌های هیپوکامپ مغزشان در این فرایند «اوج گرفت».

آیا ترکیب باکتری های روده (میکروبیوم) می تواند با ابتلا به آلزایمر مرتبط باشد؟

در پژوهشی که در مجله Brain منتشر شده، محققین برای اولین بار نشان داده‌اند که علائم مربوط به آلزایمر را می‌توان از طریق انتقال میکروبیوم با پیوند مدفوع به موش‌های سالم منتقل کرد.

ابتدا باکتری‌های روده موشها حذف شده است. سپس از دو گروه از بیماران مبتلا به آلزایمر و یا سالم از این نظر،  بر‌ روی این موشها پیوند مدفوع انجام شده است. 

به دنبال این کار، موشهایی که از بیماران مبتلا به آلزایمز پیوند مدفوع دریافت کرده بودند، دچار تغییرات مشابه با تغییرات ناشی از آلزایمر در مغز (اختلال در نوروژنز در هیپوکامپ و همچنین اختلال در حافظه به عنوان دو مشخصه آلزایمر) شدند. بیشترین اختلال در‌ موشهایی دیده شده که از بیماران آلزایمر با شدت علائم بیشتر پیوند مدفوع دریافت کرده بودند. در واقع بین شدت علائم بیماران مبتلا به آلزایمر و شدت اختلال دیده شده در موشها ارتباط وجود داشته است. علاوه بر آن نشان داده شده است که سرم افراد مبتلا به آلزایمر، نوروژنز  را در سلولهای انسانی در شرایط آزمایشگاهی کاهش می‌دهد.

scientometric

Source

با افزایش سن، ژنتیک ما نقشی مهم در سلامت مغزمان ایفا می‌کند

مطالعه‌ای نشان داده است که قرنطینه و سایر محدودیت‌های دوران همه‌گیری بر سلامت مغز افراد بالای ۵۰ سال، صرف‌نظر از اینکه به کووید مبتلا شده باشند یا خیر، «تاثیر واقعی ماندگار» گذاشته است.

پژوهشگران دریافتند که کارکرد شناختی و حافظه فعال سالمندان در طول همه‌گیری، چه در آن‌ها که به کووید مبتلا شدند و چه آن‌هایی که مبتلا نشدند، با سرعت بیشتری کاهش یافت.

دانشمندان عواملی مانند ورزش نکردن و مصرف زیاد الکل و نیز احساس تنهایی و افسردگی را ذکر کردند.

دانشمندان اکستر و کینگ کالج لندن آزمون‌های کارکرد مغز سه هزار و ۱۴۲ شرکت‌کننده مطالعه پروتکت (Protect Study) را تجزیه‌و‌تحلیل کردند. آن‌ها این مطالعه را ابتدا در سال ۲۰۱۴ راه‌اندازی کردند تا طی یک دوره ۲۵ ساله درمورد کارکرد مغز افراد بالای ۵۰ سال به نگرشی برسند.  

پژوهشگران افراد بین ۵۰ تا ۹۰ ساله و ساکن بریتانیا را بررسی کردند.

این گروه داده‌های مارس ۲۰۱۹ و فوریه ۲۰۲۰ را بررسی و آن‌ها را با داده‌های سال‌های اول و دوم همه‌گیری – از مارس ۲۰۲۰ تا فوریه ۲۰۲۲ - مقایسه کردند.

این نتایج نشان داد که میزان زوال شناختی در سال اول همه‌گیری سریع‌تر شد و بین افرادی که پیش از شیوع کووید نشانه‌هایی از کاهش خفیف شناختی بروز داده بودند، بیشتر بود.

همین الگو در سال دوم همه‌گیری دیده شد که به گفته پژوهشگران، تاثیری فراتر از قرنطینه‌های ملی اولیه در سال‌های ۲۰۲۰ و ۲۰۲۱ را نشان می‌دهد.

آنه کوربت، پروفسور پژوهش زوال عقل و سرپرست مطالعه پروتکت در دانشگاه اکستر، گفت: «یافته‌های ما نشان می‌دهد که قرنطینه و سایر محدودیت‌هایی که در دوران همه‌گیری تجربه کردیم، حتی بعد از پایان قرنطینه بر سلامت مغز افراد ۵۰ ساله یا بالاتر تاثیر واقعی ماندگاری گذاشته است.»

«این امر سوالی مهم را مطرح می‌کند، آیا افراد در معرض خطر احتمالی بالاتری از زوال شناختی قرار دارند که ممکن است به زوال عقل منجر شود؟»

او افزود: «اکنون از هر زمان دیگری مهم‌تر است» که مطمئن شویم از افرادی با نشانه‌های شناختی اولیه حمایت می‌شود.

رای ترزیق واکسن آنفلوآنزا دلایل زیاد و قانع‌کننده‌ای وجود دارد اما یکی از این دلیل‌ها شاید همه را شگفت‌زده کند: این واکسن احتمالا از مغز ما نیز محافظت می‌کند.

به گزارش ایسنا؛ نتایج تحقیقات نشان می‌دهد واکسیناسیون منظم علیه آنفلوآنزا و سایر بیماری‌های عفونی مانند ذات‌الریه، کزاز، دیفتری و سیاه‌سرفه ممکن است خطر ابتلا به بیماری آلزایمر و زوال عقل ناشی از آن را کاهش دهد.

بر اساس برخی تحقیقات، احتمال ابتلا به زوال عقل در افرادی که در مقابل آنفلوآنزا و چندین بیماری عفونی دیگر واکسینه می‌شوند، کمتر از افراد واکسینه‌نشده است البته دانشمندان هنوز درباره دلایل آن مطمئن نیستند.

بعضی از متخصصان معتقدند عوامل عفونی در ابتلا به بیماری آلزایمر نقش دارند و واکسیناسیون با پیشگیری یا کاهش احتمال ابتلا به این عفونت‌ها، نقش مهمی ایفا می‌کنند.

«پل ای.شولز» - استاد عصب‌شناسی و مدیر مرکز اختلالات عصبی هیوستون - که سرپرستی چندین تحقیق را برعهده داشت، می‌گوید: واکسن داستان موفقیت بزرگ سلامتی عمومی نسل ماست. واکسن‌ها از ما در برابر عفونت‌هایی محافظت می‌کنند که بسیاری از این بیماری‌های عفونی تهدیدکننده زندگی هستند.

شولز حدس می‌زند که واکسن‌ها احتمالا واکنش سیستم ایمنی به پلاک آمیلوئیدــ پروتئین طبیعی که در سطوح غیرطبیعی بالا در آلزایمر یافت می‌شودــ را مهار می‌کنند.

مطالعه نشان می دهد که مولکول قند در خون می تواند بیماری آلزایمر را پیش بینی کند.

تشخیص و درمان زودهنگام بیماری آلزایمر نیازمند روش های غربالگری قابل اعتماد و مقرون به صرفه است. محققان مؤسسهٔ کارولینسکا در سوئد اکنون دریافته اند که نوعی مولکول قند در خون با سطح پروتئین تاؤ مرتبط است، پروتئینی که نقش مهمی در ایجاد زوال عقل شدید دارد. این مطالعه که در Alzheimer's & Dementia منتشر شده است، می تواند راه را برای یک روش غربالگری ساده که بتواند شروع بیماری آلزایمر را ده سال قبل از ظهور علائم پیش بینی کند، هموار کند.

نویسندهٔ اول مطالعه رابین ژو، دانشجوی پزشکی و محقق وابسته در گروه نوروبیولوژی، علوم مراقبتی و نظام اجتماعی (NVS)، مؤسسهٔ کارولینسکا، می‌گوید:"نقش گلیکان ها، نوعی ساختار پلی‌ساکاریدی ساخته شده از مولکول های قند، یک زمینهٔ پژوهشی نسبتا ناشناخته در تحقیقات زوال عقل است. ما در مطالعهٔ خود نشان دادیم که سطح گلیکان‌های خون در مراحل اولیهٔ بیماری تغییر می‌کند. این می تواند به این معنی باشد که ما قادر هستیم خطر ابتلاء به بیماری آلزایمر را تنها با آزمایش خون و آزمایش ارزیابی حافظه پیش بینی کنیم."
در بیماری آلزایمر، نورون های مغز می میرند که تصور می شود در نتیجهٔ تجمع غیرطبیعی پروتئین های بتا-آمیلوئید و تاؤ باشد.
کارآزمایی های بالینی داروهای آلزایمر نشان می دهد که درمان باید در اوایل فرآیند پاتولوژیک، قبل از اینکه تعداد زیادی از نورون ها بمیرند، آغاز شود تا قبل از اینکه خیلی دیر شود، روند معکوس شود.

گروهی از دانشمندان به تازگی توانسته‌اند راهی برای دور زدن «سد خونی مغزی» و رساندن داروها به‌طور مستقیم به مغز پیدا کنند.

«سد خونی مغزی» از مغز محافظت می‌کند و آن را از گردش عمومی خون جدا می‌کند. این محدودۀ جداکننده، از ورود مولکول‌های سمی به سیستم عصبی مرکزی جلوگیری می‌کند اما همزمان مانع ورود داروهای خاصی که در درمان بیماری‌های عصبی مفید هستند نیز می‌شود. 

در توضیح بیشتر این پدیده و مشکلی که وجود داشت باید گفت که: مغز از چندین میلیارد نورون تشکیل شده است. این سلول‌های آسیب‌پذیر و ضروری برای عملکرد صحیح بدن، به لطف مننژ (سامانه‌ای متشکل از چند غشاء که دستگاه عصبی مرکزی را در بر می‌گیرد) و حفره مغزی، از محیطی محافظتی بهره می‌برند. 

«سد خونی مغزی» یک مرز شیمیایی و ساختاری است که مغز را از بقیه بدن جدا می‌کند، عناصری را که می‌توانند وارد محفظه مغزی شوند، کنترل می‌کند و نقش فیلتر کننده‌ای را برای جلوگیری از ورود مولکول‌های سمی به مغز بازی می‌کند. بنابراین همزمان از ورود برخی از داروها نیز جلوگیری می‌کند که یک مانع مهم برای مدیریت بیماری‌های عصبی است.

اما محققان دانشگاه ییل در ایالات متحده به این موضوع پرداختند و توانستند مکانیسمی را توسعه دهند که اجازه می‌دهد «سد خونی مغزی» برای «چند ساعت» در زمانی که از قبل انتخاب شده، باز شود تا امکان تجویز دارو در مغز فراهم شود.

مطالعه و بررسی حدود ۵۰۰ هزار سابقه پزشکی نشان داده چندین عفونت ویروسی مانند التهاب مغز یا انسفالیت (encephalitis) و التهاب ریه، خطر ابتلا به بیماری‌های زوال عصبی مانند پارکینسون و آلزایمر را افزایش می‌دهند.

به گزارش «ساینس الرت»، محققان در این مطالعه از بین حدود ۴۵۰ هزار نفر،‌ ۲۲ ارتباط را بین عفونت و بیماری‌های زوال عصبی پیدا کردند. احتمال ابتلا به آلزایمر در بین افراد درمان شده برای یک نوع التهاب مغزی موسوم به آنسفالیت ویروسی ۳۱ بار بیشتر از افراد دیگر است. از هر ۴۰۶ مورد ابتلا به انسفالیت ۲۴ نفر یا حدود ۶ درصد آنها به آلزایمر دچار شدند.

بیماری کبد چرب سلامت مغز را به خطر می اندازد

دانشمندان مؤسسهٔ کبدشناسی راجر ویلیامز وابسته به کینگز کالج لندن و دانشگاه لوزان در مطالعه ای که ارتباط بین بیماری کبد چرب غیر الکلی (NAFLD) و اختلال عملکرد مغز را بررسی می کند، دریافتند تجمع چربی در کبد باعث کاهش اکسیژن به مغز و التهاب بافت مغز می شود، که کبد چرب غیرالکلی با فراهم کردن هر دو شرایط منجر به شروع بیماری های مغزی شدید می شوند.

کبد چرب غیرالکلی (NAFLD) تقریباً 25٪ از جمعیت و بیش از 80٪ از افراد چاق ناسالم را تحت تأثیر قرار می دهد. چندین مطالعه، اثرات منفی رژیم غذایی ناسالم و چاقی را بر عملکرد مغز گزارش کرده اند؛ با این حال اعتقاد بر این است که این اولین مطالعه ای است که به وضوح کبد چرب غیرالکلی را با زوال مغز مرتبط می کند و یک هدف درمانی بالقوه را شناسایی می کند.

این تحقیق که با همکاری اینسرم (مؤسسٔه ملی تحقیقات بهداشتی و پزشکی فرانسه) و دانشگاه پواتیه در فرانسه انجام شد، شامل تغذیهٔ موش‌ها با دو رژیم غذایی مختلف بود. نیمی از موش‌ها رژیم غذایی داشتند که کالری دریافتی آنها بیش از 10 درصد چربی نبود، در حالی که کالری دریافتی نیم از موش های دیگر حاوی 55 درصد چربی بود؛ که شبیه رژیم غذایی غذاهای فرآوری شده و نوشیدنی های شیرین در نظر گرفته شده است.

س از 16 هفته، محققان مجموعه‌ای از آزمایش‌ها را برای مقایسهٔ اثرات این رژیم‌ها بر بدن و به طور خاص بر روی کبد و مغز انجام دادند. آنها دریافتند که تمام موش‌هایی که سطوح بالاتر چربی مصرف می‌کنند، چاق در نظر گرفته می‌شوند و کبد چرب غیرالکلی، مقاومت به انسولین و اختلال عملکرد مغز را ایجاد می‌کنند.

مطالعه ای که توسط دانشگاه لوزان و بنیاد تحقیقات کبد تامین شد همچنین نشان داد که مغز موش های مبتلا به کبد چرب غیرالکلی از سطح اکسیژن پایین تر رنج می برد. این به این دلیل است که این بیماری بر تعداد و ضخامت رگ‌های خونی مغز تأثیر می‌گذارد که اکسیژن کمتری به بافت می‌رسانند، اما همچنین به این دلیل است که سلول‌های خاص اکسیژن بیشتری مصرف می‌کنند در حالی که مغز در حال ملتهب شدن است. این موش ها نیز بیشتر مضطرب بودند و علائم افسردگی را نشان می دادند.

در مقایسه، موش‌هایی که رژیم غذایی سالم مصرف می‌کردند کبد چرب غیرالکلی یا مقاومت به انسولین نداشتند، رفتار طبیعی داشتند و مغزشان کاملاً سالم بود.