پرسیس مگ Persis mag

گروهی متشکل از ۳۸ دانشمند از ۹ کشور نسبت به خطر تولید «باکتری‌های آینه‌ای» هشدار داده و گفته‌اند چنین باکتری‌‌هایی می‌توانند به حیات روی کره زمین پایان دهند.

باکتری‌های آینه‌ای در زیست‌شناسی مصنوعی موجوداتی زنده هستند که در ساختار مولکولی‌شان، شکل مواد طبیعی به‌ طور معکوس است.

اگرچه برای رسیدن به فناوری و دانش علمی لازم جهت ساخت این باکتری‌ها هنوز یک دهه یا بیشتر زمان نیاز دارد، این دانشمندان هشدار داده‌اند که خطرات مرگبار احتمالی این حوزه تحقیقاتی «بی‌سابقه» و «نادیده گرفته‌شده» است.

محققان در مقاله خود آورده‌اند: «تحت تأثیر کنجکاوی و کاربردهای احتمالی، برخی از محققان شروع به کار روی ایجاد موجوداتی کرده‌اند که کاملاً از مولکول‌های زیستی آینه‌ای ساخته شده‌اند. چنین موجوداتی یک انحراف اساسی از حیات خواهند بود و تولید آن‌ها نیاز به بررسی‌های دقیق‌تر دارد.»

در این باکتری‌ها، مولکول‌های حیاتی مثل دی‌ان‌ای و پروتئین‌ها در جهت‌گیری فضایی خود به شکل آینه‌ای هستند. برای مثال مولکول‌های دی‌ان‌ای‌ به طور طبیعی مثل دست چپ و راست هستند که به‌طور دقیق معکوس یکدیگرند. اما در این موجودات مصنوعی، این ساختارها به‌طور کامل وارونه می‌شوند.

در نتیجه چنین موجوداتی با موجودات طبیعی کاملاً متفاوت خواهند بود و سیستم‌های زیستی معمول (مثل سیستم ایمنی) نخواهند توانست آن‌ها را شناسایی کرده یا با آن‌ها مقابله کنند چرا که این وارونگی باعث تغییر در ساختار مولکولی آن‌ها شده است.

همو کیرالیته: قاعده‌ای پنهان در ساختار حیات

برای درک موضوع باکتری‌های آینه‌ای، ابتدا باید با مفهوم دست‌سانی یا همو کیرالیته (Homochirality) آشنا شویم. همو کیرالیته یک ویژگی مهم در مولکول‌های زیستی است که به «دست‌سانی» یا «یک‌دستی ساختار» اشاره دارد. تصور کنید یک جفت دستکش را روبه‌روی خود قرار داده‌اید؛ دستکش راست هیچ‌گاه به دست چپ نمی‌خورد و بالعکس. این دست‌سانی، همان ویژگی‌ای است که در ساختار مولکول‌های زیستی نیز دیده می‌شود.

برای مثال، DNA در تمام موجودات زنده به شکل «راست‌گرد» است. این بدان معناست که مارپیچ دوتایی DNA همیشه در یک جهت مشخص پیچ می‌خورد. در مقابل، آمینواسیدها (ساختارهای اصلی پروتئین‌ها) به‌طور کامل «چپ‌گرد» هستند. این تقارن یک‌طرفه باعث می‌شود مولکول‌ها بتوانند به‌طور دقیق با یکدیگر ارتباط برقرار کنند و واکنش‌های بیوشیمیایی ضروری را در سلول‌ها به انجام برسانند.

اگر مولکول‌های زیستی این دست‌سانی را نداشتند، همانند دستکش‌های اشتباه، نمی‌توانستند به‌درستی کنار هم قرار گیرند یا عملکرد مطلوبی داشته باشند. بنابراین، دست‌سانی یکی از قوانین کلیدی زیست‌شناسی است که نظم و کارایی حیات را تضمین می‌کند.

باکتری‌های آینه‌ای چیستند؟

باکتری‌های آینه‌ای، باکتری‌های فرضی هستند که در آن‌ها تمام مولکول‌های زیستی برعکس حالت طبیعی خود طراحی شده‌اند. این یعنی DNA آن‌ها چپ‌گرد است و آمینواسیدهایشان راست‌گرد. این موجودات هنوز در طبیعت یافت نشده‌اند و تنها در سطح تئوری و آزمایش‌های علمی مورد بحث قرار گرفته‌اند. با این حال، دانشمندان معتقدند که با پیشرفت تکنولوژی‌های زیستی، ساخت چنین موجوداتی در آینده امکان‌پذیر خواهد بود.

چرا باکتری‌های آینه‌ای خطرناک‌اند؟

یکی از بزرگ‌ترین نگرانی‌ها درباره باکتری‌های آینه‌ای این است که ممکن است سیستم ایمنی بدن انسان نتواند آن‌ها را شناسایی کند. سیستم ایمنی ما برای شناسایی عوامل بیماری‌زا از مولکول‌های دست‌سان استفاده می‌کند. حال تصور کنید یک عامل بیماری‌زا به‌طور کامل از این قاعده فرار کند؛ بدن قادر به دفاع از خود نخواهد بود.

همچنین، باکتری‌های آینه‌ای ممکن است از شکارچیان طبیعی خود مانند باکتریوفاژها (Bacteriophages) در امان باشند. این ویروس‌های کوچک که به‌طور طبیعی باکتری‌ها را از بین می‌برند، به دلیل ساختار دست‌سان خود ممکن است نتوانند باکتری‌های آینه‌ای را هدف قرار دهند. از طرف دیگر، آنتی‌بیوتیک‌های موجود نیز که بر پایه تعامل با ساختار مولکولی خاص عمل می‌کنند، ممکن است بی‌اثر شوند.

این شرایط نه تنها می‌تواند به گسترش بیماری‌های جدید و ناشناخته منجر شود، بلکه تعادل اکوسیستم‌ها را نیز به‌شدت به‌هم می‌زند.

مقامات بهداشتی شهر نیویورک اعلام کرده‌اند که در بازه زمانی ۲۰۲۰ تا ۲۰۲۳، پنج مورد اندوکاردیت ناشی از بارتونلا کوئینتانا در میان افراد بی‌خانمان شناسایی شده است. این موارد، که همگی شامل افراد با سابقه زندگی در خیابان و شرایط نامساعد بهداشتی بودند، نشان‌دهنده افزایش خطر ابتلا به این بیماری در گروه‌های آسیب‌پذیر است. 

باکتری بارتونلا کوئینتانا، یک عامل عفونی است که از طریق شپش بدن انسان منتقل می‌شود. این باکتری در شرایطی که بهداشت فردی ضعیف است، مانند اردوگاه‌های پناهندگان یا مناطق جنگی، شیوع بیشتری دارد. در دهه‌های اخیر، این عفونت بیشتر در میان افراد بی‌خانمان دیده شده است. در سال ۲۰۲۳، اداره بهداشت و بهداشت روان نیویورک (DOHMH) تحقیقاتی را آغاز کرد که پس از شناسایی بارتونلا کوئینتانا در گیرندگان عضو پیوندی از یک اهداکننده بی‌خانمان انجام شد. موارد اضافی منجر به نظارت شهری شامل شبکه‌های بیمارستانی اصلی و آزمایشگاه‌های ایالتی شد. 

موارد شناسایی شده از سال ۲۰۲۰ تا ۲۰۲۳ شامل عوارض شدید مانند نارسایی قلبی، سکته‌های آمبولی، و نارسایی چندعضوی بود. تمامی بیماران علائم اندوکاردیت عفونی پیشرفته از جمله وژتاسیون دریچه‌ای، کم‌خونی، و اختلال کلیوی را نشان دادند. کشت‌های خون به طور مداوم منفی بود که تشخیص دقیق را به تأخیر انداخت.

باکتری‌های ایستگاه فضایی بین‌المللی برای بقا در شرایط سخت تکامل پیدا کرده‌اند.

سیزده سویه از یک باکتری مقاوم به دارو در ایستگاه فضایی بین‌المللی با گونه‌های مشابه‌ زمینی‌شان تفاوت ژنتیکی و عملکردی پیدا کرده‌اند.

بر اساس پژوهشی جدید، باکتری‌هایی که در ایستگاه فضایی بین‌المللی (ISS) زندگی می‌کنند تکامل پیدا کرده‌اند تا تاب‌آوری بیشتری مقابل شرایط سخت فضا داشته باشند.

پژوهشگران ناسا حین تحقیق در مورد سویه‌ای از باکتری‌ها که از طریق میزبان‌های انسانی یا تحویل تدارکات به ایستگاه فضایی رسیده بودند، دریافتند که این باکتری‌ها برای بقا در مدار پایین زمین خصیصه‌های جدیدی پیدا کرده بودند.

دانشمندان وقتی این باکتری‌ها را با سویه‌های مشابه روی زمین مقایسه کردند، متوجه شدند که این باکتری‌ها توانایی بیشتری در تحمل تابش فضایی و جاذبه پایین دارند.

مرگ در محیط‌های بسیار سرد تأثیرات قابل توجهی بر فرآیند تجزیه بدن و ارزیابی زمانی که فرد فوت کرده دارد. تعیین زمان مرگ، یا همان دوره پس از مرگ (Post-mortem Interval)، از اهمیت ویژه‌ای در تحقیقات جنایی برخوردار است. برآورد دقیق زمان مرگ به کارآگاهان کمک می‌کند تا سناریوهای احتمالی را محدود کرده و به حل سریع‌تر پرونده‌های جنایی بپردازند.

فرآیند تجزیه در سرما

تحقیق اخیر در شرایط سرمای شدید در «گرَند فورکس» Grand Forks، یکی از سردترین شهرهای ایالات متحده، انجام شده است. در چنین شرایطی، دمای هوا تا ۴۰- درجه فارنهایت (۴۰- درجه سلسیوس) کاهش می‌یابد. روش‌های سنتی برای تعیین زمان مرگ، مانند مشاهده تغییرات فیزیکی و بیولوژیکی در بدن پس از مرگ، در این شرایط دقیق نیستند. در سرما، بدن سریع‌تر خنک می‌شود که بر تخمین‌های مبتنی بر دمای بدن تأثیر می‌گذارد. همچنین، فرآیند سفت شدن بدن یا  (Rigor Mortis) که به سفت شدن عضلات پس از مرگ اشاره دارد، در سرما به تأخیر می‌افتد.

میکروبیوم روده حاوی تریلیون‌ها باکتری، قارچ، و ویروس‌ متنوع است

پروبیوتیک‌ها یا همان باکتری‌های مفید روده اخیرا مورد توجه زیادی قرار گرفته‌اند. این باکتری‌ها، که از مواد غذایی تخمیرشده، ماست، یا حتی قرص‌‌های مخمر به دست می‌آیند، فواید بسیاری برای سلامت و تندرستی از جمله در کاهش ناراحتی‌های دستگاه گوارش، عفونت‌ دستگاه ادرار، و اگزما دارند.

اما آیا این باکتری‌ها خلق‌وخوی ما را هم بهتر می‌کنند؟ به‌رغم پیچیده بودن رفتار و سلامت روان، کارشناسان به این پرسش پاسخ مثبت می‌دهند.

باکتری‌های مفید روده یا پروبیوتیک‌ها در بدن به بخشی از مجموعه‌ موجودات میکروسکوپی دیگری تبدیل می‌شوند که در دستگاه گوارش زیست می‌کنند و میکروبیوم- یا میکروب‌های همزیست- روده نام دارند. میکروبیوم روده حاوی تریلیون‌ها باکتری‌، قارچ‌، و ویروس‌ متنوع است.

همین تنوع باکتریایی نشان می‌دهد که همه پروبیوتیک‌ها یکسان ساخته نمی‌شوند. طبق مشاهدات بسیاری از گروه‌های پژوهشی، سویه‌های خاص «لاکتوباسیلوس» بر بهبود خلق‌وخو اثر می‌گذارند.

تحقیق روی موش‌ها

دکتر آندریا مرچاک از دانشگاه فلوریدا که گزارشی دراین‌باره در نشریه کانورسیشن منتشر کرده است می‌گوید: «در کارم به‌عنوان عصب‌شناس روی چگونگی تاثیر روده بر مغز تحقیق می‌کنم. من و گروهم به‌تازگی آزمایش‌هایی روی موش‌ها کردیم که نتایج آن تاییدکننده تاثیر میکروبیوم روده در مهار و تنظیم استرس است.»

«ما ابتدا باید بفهمیم که موش‌ها تحت تاثیر استرس چه رفتاری می‌کنند. بنابراین، استرس‌های کوتاه‌مدت به آن‌ها وارد کردیم. آن‌ها را هر روز به مدت دو ساعت محدود کردیم، به این ترتیب که فضای کافی برای حرکت به آن‌ها دادیم، اما فضای کافی برای تمیزکاری و ایستادن نداشتند. ما این حالت را همان وضع استرس در نظر گرفتیم. خود ما نیز وقتی که ساعت‌ها در ماشین یا فضای بسته قرار می‌گیریم دچار استرسی مشابه این می‌شویم.»

«موش‌ها تحت این استرس خیلی زود رفتارهایی شبیه به افسردگی و اضطراب نشان دادند. برای اینکه ببینیم آیا رفتار استرس‌زا می‌تواند از طریق میکروبیوم منتقل شود، از گروه دیگری از موش‌ها استفاده کردیم که کاملا تمیز بودند. این موش‌ها عاری از هرگونه باکتری، قارچ، یا ویروس بودند و در یک حباب لاستیکی زندگی می‌کردند. آن‌ها اساسا هیچ میکروبیومی نداشتند.»

فعل و انفعالات انسانی، حیات وحش در داخل شهر به خطر میندازد.
مرغ های دریایی تغذیه‌کننده‌های فرصت‌طلب هستند که برای همزیستی با انسان در محیط‌های شهری سازگار هستند و ناقل‌های اصلی برای انتشار و انتقال عوامل بیماری‌زا از جمله باکتری‌های مقاوم به ضد میکروبی هستند.
در این مطالعه نقش مهمی را که مرغان دریایی در گسترش و پراکندگی این باکتری ها بازی می کنند، بررسی شد.
در این مطالعه ۱۲۹ مرغ دریایی بالغ را در طول دوره تولید مثل از سه سال در شهر پرجمعیت بارسلون (شمال شرقی اسپانیا) تجزیه و تحلیل شد.
نتایج این مطالعه نشان داد سیزده مرغ دریایی از نظر باکتری های بیماری زا (اشریشیا کلی، لیستریا مونوسیتوژنز، کمپیلوباکتر ژژونی) از جمله سویه های مقاوم به آنتی بیوتیک مثبت بودند.
نتایج نشان داد که مرغ های نابالغ پاتوژن‌ها را در مناطق بزرگ‌تری نسبت به بزرگسالان پراکنده می‌کنند.
منابع آب شهری تفریحی حساس‌ترین زیستگاه‌هایی بودند که توسط مرغ‌های دریایی با برچسب جی‌پی‌اس مورد بازدید قرار گرفتند و آزمایش آنها مثبت شد،
با استفاده از رویکرد One Health می‌تواند به مدیریت بهداشت شهری و عمومی در شهرهای بزرگ  کمک کرد.

دانشمندان می گویند نتیجه دو تحقیق پزشکی جدید از کارایی یک داروی آنتی بیوتیک در جلوگیری از ابتلا به نوعی مقاوم از بیماری سل حکایت دارد.

یافته‌های جدید نشان می‌دهد که وجود تعداد بیشتری از باکتری‌های التهابی در روده با تسریع پیری و آمادگی جسمانی ضعیف‌تر مرتبط است.

روده انسان یک اکوسیستم پیچیده است که تریلیون‌ها میکروارگانیسم را در خود جای داده است. 

نقش حیاتی این میکروارگانیسم‌ها در حفظ سلامت ما موضوعی تازه نیست، حالا اما دانشمندان می‌گویند دریافته‌اند که تنوع میکروب‌ها در روده نه تنها بر آمادگی جسمانی ما تأثیر می‌گذارد، بلکه در سرعت پیری ما نیز نقش دارد.

در پژوهش انجام‌شده در دانشگاه بوداپست مجارستان، ۸۰ ورزشکار ۳۸ تا ۸۴ ساله که در مسابقات جهانی قایقرانی «مسترز رگاتا» در سال ۲۰۱۹ شرکت کرده بودند مورد بررسی قرار گرفتند. این مسابقات بین‌المللی به طور خاص برای استادان رشته قایقرانی طراحی شده است.

محققان هر یک از این پاروزنان را تحت یک سری ارزیابی‌های آمادگی جسمانی قرار دادند و نمونه‌های مدفوع آنان را برای تجزیه و تحلیل باکتری‌های موجود در روده بررسی کردند. نمونه‌های خون این افراد نیز برای تعیین سن بیولوژیکی آنان (سنی که بر اساس وضعیت کلی سلامت ما تعیین می‌شود و نه سال‌های زندگی) و با استفاده از نشانگرهای «اپی‌ژنتیک» مورد آزمایش قرار گرفت.

نشانگر‌های اپی‌ژنتیک مانند سوئیچ‌هایی در دی‌ان‌ای‌های ما هستند که می‌توانند با روشن یا خاموش کردن ژن‌ها، آنها را کنترل کنند. این نشانگرها نقش مهمی در تعیین چگونگی رشد، عملکرد و واکنش سلول‌های ما به محیط بازی می‌کنند.

در واقع کیفیت سلول‌های ما می‌تواند تحت تأثیر فاکتورهایی مانند سبک زندگی، رژیم غذایی و عوامل محیطی قرار گیرد که در نهایت می‌تواند بر سلامت و نحوه پیری ما تأثیر بگذارد. نشانگرهای اپی‌ژنتیک به دانشمندان این امکان را می‌دهند که این تحول سلولی را اندازه‌گیری کنند.

ادرار ما به طور طبیعی زرد رنگ است که علت آن نیز وجود رنگدانه‌های «اوروکروم» در ادرار است؛ یکی از موادی که در اثر تجزیه هموگلوبین به وجود می‌آید. اما عواملی همچون کم آبی بدن می‌تواند رنگ آن را تغییر دهند.

گاه ممکن است دلایل جدی‌تری باعث تغییر رنگ ادرار شوند؛ از جمله کم خونی همولیتیک، سرطان دستگاه ادراری، خونریزی واژن، عوارض جانبی برخی داروها، عفونت مجاری ادراری، نارسایی کلیه، بیماری کبد و غیره.

پزشکان بر این باورند که توجه به رنگ ادرار می‌تواند به تشخیص زودهنگام همچنین درمان به موقع برخی مشکلات سلامتی کمک کند و به همین دلیل است که اغلب برای اطمینان از تشخیص خود، از آزمایش ادرار استفاده می‌کنند.

در ادامه به رنگ‌های مختلف ادرار همچنین علل احتمالی بروز هر رنگ می‌پردازیم.

رنگ خیلی شفاف ادرار

ادرار شفاف‌تر از رنگ زرد، معمولاً به این معنی است که شما «بیش از مقدار توصیه شدۀ روزانه» آب می‌نوشید. اگرچه «هیدراتاسیون بیش از حد» مطمئناً به اندازه کم آبی بد نیست اما شاید بخواهید مصرف آب روزانه خود را کاهش دهید، به خصوص اگر ادرار شما همیشه شفاف باشد.

ادرار زرد تیره

ادرار زرد تیره نیز به ویژه هنگام صبح، طبیعی است. در طول شب، ادرار ما غلیظ تر می‌شود زیرا ما آب نمی‌نوشیم. به همین دلیل است که نباید از دیدن رنگ تیره ادرار خود در آغاز روز تعجب کنید.

در یک فرد سالم، این رنگ به‌تدریج در طول روز و با آغاز نوشیدن مایعات تغییر می‌کند و از تیرگی آن کاسته می‌شود.

ادرار کهربایی رنگ یا نارنجی روشن

ادرار کهربایی و عسلی رنگ نیز ممکن است نشانه «کم آبی بدن» باشد. برای آزمایش، کافی است یک یا دو لیوان آب بنوشید و منتظر بمانید تا ببینید رنگ ادرار شما تغییر می‌کند یا خیر. اگر رنگ ادرار همچنان ثابت ماند و به صورت یک موضوع همیشگی درآمد، بهتر است با پزشکتان مشورت کنید.

میکروب‌هایی که با فضاپیماها به ایستگاه فضایی بین‌المللی منتقل می‌شوند، می‌توانند منشاء خطرات بسیاری هم برای تجهیزات فضایی و هم سلامت فضانوردان باشند. اکنون دانشمندان به روشی برای مقابله با آنها دست یافته‌اند

در میان تهدیدات عمده‌ای که فضانوردان در ایستگاه فضایی بین‌المللی هر روز با آن دست و پنجه نرم می‌کنند، یک خطر ناخواسته و در عین حال اجتناب‌ناپذیر از سوی یک موجود کوچک وجود دارد: میکروب‌ها.

                          یک نمونه زیست‌لایه ایجاد شده از تجمع باکتری‌ها. منبع عکسAmateria1121/Wikipedia

تعداد بی‌شماری از این موجودات کوچک که با فضانوردان و از طریق پروازهای باری به ایستگاه فضایی بین‌المللی منتقل می‌شوند، می‌توانند به اصطلاح «زیست‌لایه‌»های مخربی را ایجاد کنند. 

این زیست‌‌لایه‌ها که اجتماعی از میکروارگانیسم‌ها هستند، می‌توانند در سطوح ایستگاه فضایی، لباس‌های فضایی و سیستم‌های تامین آب ایستگاه نفوذ کرده و اثرات زیانباری برای خدمه فضایی ایجاد کنند.

در واقع میکروب‌ها از طریق تولید زیست‌لایه‌ها، خود را در برابر اثرات محیط طبیعی همچنین بدن میزبان محافظت می‌کنند. در ایستگاه فضایی اما این زیست‌لایه‌ها تنها برای سلامت فضانوردان ضرر ایجاد نمی‌کنند، بلکه به خاطر بافتشان به تجهیزات فضایی چسبیده و برای مثال شلنگ‌ها و پمپ‌ها را مسدود می‌سازند؛ امری که می‌تواند خطرساز باشد.

آیا ترکیب باکتری های روده (میکروبیوم) می تواند با ابتلا به آلزایمر مرتبط باشد؟

در پژوهشی که در مجله Brain منتشر شده، محققین برای اولین بار نشان داده‌اند که علائم مربوط به آلزایمر را می‌توان از طریق انتقال میکروبیوم با پیوند مدفوع به موش‌های سالم منتقل کرد.

ابتدا باکتری‌های روده موشها حذف شده است. سپس از دو گروه از بیماران مبتلا به آلزایمر و یا سالم از این نظر،  بر‌ روی این موشها پیوند مدفوع انجام شده است. 

به دنبال این کار، موشهایی که از بیماران مبتلا به آلزایمز پیوند مدفوع دریافت کرده بودند، دچار تغییرات مشابه با تغییرات ناشی از آلزایمر در مغز (اختلال در نوروژنز در هیپوکامپ و همچنین اختلال در حافظه به عنوان دو مشخصه آلزایمر) شدند. بیشترین اختلال در‌ موشهایی دیده شده که از بیماران آلزایمر با شدت علائم بیشتر پیوند مدفوع دریافت کرده بودند. در واقع بین شدت علائم بیماران مبتلا به آلزایمر و شدت اختلال دیده شده در موشها ارتباط وجود داشته است. علاوه بر آن نشان داده شده است که سرم افراد مبتلا به آلزایمر، نوروژنز  را در سلولهای انسانی در شرایط آزمایشگاهی کاهش می‌دهد.

scientometric

Source

• نورورتینیت: بیماری خراش گربه در چشم 

مطالعه ای گزارشی موردی، نورورتینیت بارتونلا را مورد بحث قرار می‌دهد، که نوعی بیماری خراش گربه ناشی از بارتونلا هنسلا می باشد که عمدتاً چشم‌ها را تحت تأثیر قرار می‌دهد و می‌تواند منجر به از دست دادن بینایی بدون درد شود. بیمار، مردی ۴۷ ساله که اخیراً گربه ای را به فرزندی قبول کرده بود، با علائمی مانند سردرد، تب و تغییرات بینایی مراجعه کرده بود. معاینه چشم اتساع عروقی، ادم دیسک بینایی و خونریزی های کوچک دیسک را در هر دو چشم، بدون لنفادنوپاتی معمولی که در بیماری خراش گربه مشاهده می شود، نشان داد. تست سرولوژی بارتونلا هنسلا تشخیص را تایید کرد. 

بیمار بلافاصله با ترکیبی از داکسی سایکلین و ریفامپین تحت درمان قرار گرفت. در یک ویزیت بعدی چشم پزشکی، بینایی وی بهبود یافته بود و معاینه چشم نشان دهنده کاهش ادم دیسک بینایی در چشم راست بود. بنابراین این مورد بر اهمیت تشخیص زودهنگام و درمان نورورتینیت بارتونلا برای جلوگیری از کاهش بینایی و تسریع بهبودی تاکید می کند. استاندارد درمان فعلی شامل داکسی سایکلین و ریفامپین به مدت ۴ تا ۶هفته است که برخی از مطالعات استفاده از کورتیکواستروئیدها را در ترکیب با آنتی بیوتیک ها پیشنهاد می کنند. 

------------

• انسداد ورید مرکزی شبکیه چشم مرتبط با عفونت بارتونلا هنسلا 

مطالعه ای گزارشی موردی، مرد ۳۶ ساله‌ای را توصیف می‌کند که از دست دادن ناگهانی بینایی در یک چشم ناشی از انسداد ورید مرکزی شبکیه بود. یکی از نتایج جالب این مطالعه وجود اولیه عفونت چشمی ناشی از بارتونلا هنسلا بود، یک باکتری که اغلب با بیماری خراش گربه مرتبط است. 
بیمارهیچ علامت قبلی نداشت اما سابقه مواجهه با کک را داشت. معاینه بالینی انسداد ورید مرکزی چشم شامل ویژگی‌های غیرمعمول، از جمله ترشحات اطراف پاپیلاری قابل توجه و التهاب غلاف عروق محیطی بود. تست های آزمایشگاهی افزایش تیتر آنتی بادی IgG  علیه بارتونلا هنسلا را تایید کرد که نشان دهنده وجود عفونت است. تست های انعقادی هیچ گونه ناهنجاری را نشان نداد. 

میکروبیوم‌‌ در انواع اختلال‌های پوستی از آکنه گرفته تا شوره سر و حتی سرطان نقش مهمی ایفا می‌کند

هر‌چه بیشتر درباره اهمیت سلامتی روده می‌آموزیم، از تاثیر آن بر سایر قسمت‌های بدن بیشتر آگاه می‌شویم. رابطه بین سلامتی روده و مغز نظر بسیاری را به خود جلب کرده است اما آیا در مورد ارتباط روده و پوست هم چیزی شنیده‌اید؟ سی‌بی‌اس نیوز به نقل از کارشناسان می‌نویسد میکروبیوم (مجموعه‌ای از قارچ‌ها، انگل‌ها و ویروس‌های موجود در بدن) روده بر سلامتی پوست تاثیر بسزایی دارد؛ از اثربخشی بر شرایط خاص گرفته تا کمک به بهبود زخم‌ها.

رناتا بلاک، دستیار پزشک در مرکز زیبایی و پوست شیکاگو، در مصاحبه با سی‌بی‌اس نیوز گفت: «ما در چند سال گذشته متوجه شدیم که ارتباط روده و پوست بسیار قوی‌تر از آن‌ چیزی است که در گذشته تصور می‌کردیم.»

در حالی که میکروبیوم روده به تریلیون‌ها باکتری، ویروس و قارچ اشاره دارد که در روده زندگی می‌کنند، پوست ما هم میکروبیوم خاص خود را دارد که به محافظت از ما کمک می‌کند. بلاک توضیح می‌دهد: «پوست گسترد‌ه‌ترین عضو بدن انسان و در واقع سد اولیه محافظت در برابر عوامل بیرونی است. ما باید تعادل این دو را حفظ کنیم تا ارتباط آن‌ها به‌درستی تنظیم شود.»

میکروبیوم موجود در پوست و روده در حفظ سلامتی نقش مهمی ایفا می‌کنند و سیستم ایمنی ما را تحت کنترل نگه می‌دارند. اگر سیستم ایمنی کنترل نشود، لحظه ویرانگر از راه می‌رسد و بدن واکنش التهابی از خود نشان می‌هد که نشانه از تعادل خارج شدن بدن است.

هوش مصنوعی به دانشمندان کمک کرده است تا آنتی بیوتیک جدیدی را کشف کنند که قادر است یکی از کشنده ترین پاتوژن های جهان را از بین ببرد. این پیشرفت تحقیقاتی که با فناوری‌های پیشرفته یادگیری عمیق امکان‌پذیر شده است، راه ‌حلی بالقوه برای چالش جهانی مقاومت ضد میکروبی ارائه می ‌کند.

اسینتوباکتر بومانی، یک عفونت اکتسابی در بیمارستان محسوب می شود که اغلب بیماران با سیستم ایمنی ضعیف و نوزادان نارس را تهدید می کند.

درمان این باکتری بسیار چالش برانگیز بوده و این میکروب می تواند برای مدت طولانی روی سطوح مختلف، از دستگیره در گرفته تا تخت، زنده بماند. بررسی های انجام شده نشان می دهد این باکتری بسیار هوشمند بوده و ژن‌ های مقاوم به آنتی‌ بیوتیک را از سایر گونه‌ های باکتریایی موجود در محیط خود به دست می ‌آورد که این موضوع باعث عوارض شدیدی مانند پنومونی، سپسیس، مننژیت و عفونت زخم می‌شود.طی این مطالعات جدید که با کمک هوش مصنوعی انجام گرفت، آنتی بیوتیکی موسوم به Aubacin از طریق یک مدل شبکه عصبی مشابه مغز انسان شناسایی شد، اثربخشی خود را در برابر این باکتری کشنده در آزمایشات آزمایشگاهی با موش ها و سلول های باکتریایی نشان داد. این رویکرد مبتنی بر هوش مصنوعی می ‌تواند صدها میلیون مولکول با خواص ضد باکتریایی بالقوه را اسکن کرده و راه را برای درمان ‌های جدید برای سایر بیماری ‌های کشنده، از جمله MRSA و C. diff هموار کند.

گفتنی است تکنیک‌ های غربالگری مولکول‌های مرسوم که پر زحمت، پرهزینه و محدود هستند، با این فرآیند تسهیل‌ شده توسط هوش مصنوعی بسیار پیشرفت کرده اند.دکتر جاناتان استوکس، نویسنده ارشد این مطالعه و محقق دانشگاه مک مستر، در این رابطه می ‌گوید: با استفاده از هوش مصنوعی، می‌ توانیم به سرعت مناطق وسیعی از فضای شیمیایی را کاوش کرده و شانس کشف مولکول ‌های اساسی ضد باکتری جدید را به ‌طور قابل توجهی افزایش دهیم.

براساس گزارش جدید برنامه محیط زیست سازمان ملل متحد، تغییرات آب‌وهوایی و مقاومت ضدمیکروبی دو مورد از بزرگترین تهدیدها برای سلامت جهانی هستند.

توسعه و گسترش مقاومت ضدمیکروبی یعنی داروهای ضدمیکروبی که برای پیشگیری و درمان عفونت‌ها در انسان‌ها، حیوانات و گیاهان استفاده می‌شوند، ممکن است بی‌اثر شوند و پزشکی مدرن دیگر حتی قادر به درمان عفونت‌های خفیف هم نباشد.

حدود ۵ میلیون مرگ در جهان در ۲۰۱۹ با مقاومت ضدمیکروبی مرتبط بود و انتظار می‌رود این رقم تا ۲۰۵۰ به سالانه ۱۰ میلیون نفر افزایش یابد.

کارشناسان می‌گویند استفاده بیش از حد از داروهای ضدمیکروبی در افراد، حیوانات و تولید مواد غذایی این روند را تسریع کرده است. همچنین کارشناسان می‌گویند شواهد فزاینده‌ای وجود دارد که عوامل محیطی هم نقش مهمی در ایجاد، انتقال و گسترش مقاومت ضدمیکروبی دارند.

از تغییرات آب و هوایی نیز به عنوان عوامل افزایش مقاومت ضدمیکروبی میتوان نام برد.

CNN و UN

بررسی‌های گروهی از محققان دانشگاه «هلسینکی» و دانشگاه شرق فنلاند نشان داده است که شدت اختلال عصبی پارکینسون در بیماران با افزایش تراکم باکتری «دسال فوویبریو» (Desulfovibrio) در مدفوع آنها تشدید شده است.

محققان با شناخت این باکتری و ارتباط آن با بیماری پارکینسون امیدوارند روزی بتوانند تشخیص زودهنگام این بیماری در انسان‌ها را بهبود بخشند یا حتی پیشرفت بیماری را کُند کنند.

«پِر ساریس» از مولفان اصلی این گزارش تحقیقی و میکروبیولوژیست در دانشگاه هلسینکی فنلاند می گوید: یافته‌های ما کار نظارت برای ناقلان این باکتری زیان‌بار را ممکن می‌سازد. در نتیجه، می‌توان با اقداماتی برای از میان برداشتن این گونه‌ از باکتری‌ها از شکم و روده افراد، علائم بیماری را در مبتلایان به پارکینسون کاهش داد.

از زمانی که «جیمز پارکینسون» پزشک انگلیسی حدود دو قرن پیش برای اولین بار این بیماری را به عنوان یک اختلال عصبی (نورولوژیک) توصیف کرد، محققان به دنبال توضیح این مساله بوده‌اند که چرا برخی افراد با بالا رفتن سن دچار مشکلات حرکتی می‌شوند.

 اسینتوباکتر بومانی (A. baumannii) گونه‌ای از باکتری است که در آب، خاک، روی پوست انسان و حتی محیط‌های مراقبت بهداشتی وجود داشته و به‌دلیل توانا‌یی‌ فوق‌العاده‌اش در زنده‌ماندن به مدت طولانی، بیمارستان‌ها را به مکانی عفونی تبدیل‌کرده است.

 در سال‌های اخیر که بسیاری از باکتری‌های بیماری‌زا دربرابر آنتی‌بیوتیک‌ها مقاوم شده‌اند؛ دانشمندان به کمک هوش مصنوعی، آنتی‌بیوتیک جدیدی به‌نام آبوسین (abaucin) را شناسایی کرده‌اند که به‌دلیل توانایی‌اش در مختل کردن فرایند تبادل لیپوپروتئین (lipoprotein traffickin) در باکتری‌ها، علیه اسینتوباکتر بومانی بسیار موثر واقع شده است.

 محققان برای جمع‌آوری داده‌های موردنیاز هوش مصنوعی ، حدود ۷۵۰۰ ترکیب شیمیایی مختلف را روی این باکتری که قبلا در محیط آزمایشگاه رشد داده بودند، آزمایش کردند تا ببینند کدام‌‌یک از این ترکیبات توانایی مهار رشد باکتری را دارند.

 هنگامی که این داده‌ها برای هوش مصنوعی جمع‌آوری شد؛ از آن برای تجزیه و تحلیل تعداد زیادی از ترکیبات ناشناخته‌ی دیگر استفاده کردند. در این تحلیل دانشمندان ۲۴۰ ترکیب را برای آزمایش در آزمایشگاه انتخاب کردند.