پرسیس مگ Persis mag

یافته‌های جدید نشان می‌دهد که وجود تعداد بیشتری از باکتری‌های التهابی در روده با تسریع پیری و آمادگی جسمانی ضعیف‌تر مرتبط است.

روده انسان یک اکوسیستم پیچیده است که تریلیون‌ها میکروارگانیسم را در خود جای داده است. 

نقش حیاتی این میکروارگانیسم‌ها در حفظ سلامت ما موضوعی تازه نیست، حالا اما دانشمندان می‌گویند دریافته‌اند که تنوع میکروب‌ها در روده نه تنها بر آمادگی جسمانی ما تأثیر می‌گذارد، بلکه در سرعت پیری ما نیز نقش دارد.

در پژوهش انجام‌شده در دانشگاه بوداپست مجارستان، ۸۰ ورزشکار ۳۸ تا ۸۴ ساله که در مسابقات جهانی قایقرانی «مسترز رگاتا» در سال ۲۰۱۹ شرکت کرده بودند مورد بررسی قرار گرفتند. این مسابقات بین‌المللی به طور خاص برای استادان رشته قایقرانی طراحی شده است.

محققان هر یک از این پاروزنان را تحت یک سری ارزیابی‌های آمادگی جسمانی قرار دادند و نمونه‌های مدفوع آنان را برای تجزیه و تحلیل باکتری‌های موجود در روده بررسی کردند. نمونه‌های خون این افراد نیز برای تعیین سن بیولوژیکی آنان (سنی که بر اساس وضعیت کلی سلامت ما تعیین می‌شود و نه سال‌های زندگی) و با استفاده از نشانگرهای «اپی‌ژنتیک» مورد آزمایش قرار گرفت.

نشانگر‌های اپی‌ژنتیک مانند سوئیچ‌هایی در دی‌ان‌ای‌های ما هستند که می‌توانند با روشن یا خاموش کردن ژن‌ها، آنها را کنترل کنند. این نشانگرها نقش مهمی در تعیین چگونگی رشد، عملکرد و واکنش سلول‌های ما به محیط بازی می‌کنند.

در واقع کیفیت سلول‌های ما می‌تواند تحت تأثیر فاکتورهایی مانند سبک زندگی، رژیم غذایی و عوامل محیطی قرار گیرد که در نهایت می‌تواند بر سلامت و نحوه پیری ما تأثیر بگذارد. نشانگرهای اپی‌ژنتیک به دانشمندان این امکان را می‌دهند که این تحول سلولی را اندازه‌گیری کنند.

میکروب‌هایی که با فضاپیماها به ایستگاه فضایی بین‌المللی منتقل می‌شوند، می‌توانند منشاء خطرات بسیاری هم برای تجهیزات فضایی و هم سلامت فضانوردان باشند. اکنون دانشمندان به روشی برای مقابله با آنها دست یافته‌اند

در میان تهدیدات عمده‌ای که فضانوردان در ایستگاه فضایی بین‌المللی هر روز با آن دست و پنجه نرم می‌کنند، یک خطر ناخواسته و در عین حال اجتناب‌ناپذیر از سوی یک موجود کوچک وجود دارد: میکروب‌ها.

                          یک نمونه زیست‌لایه ایجاد شده از تجمع باکتری‌ها. منبع عکسAmateria1121/Wikipedia

تعداد بی‌شماری از این موجودات کوچک که با فضانوردان و از طریق پروازهای باری به ایستگاه فضایی بین‌المللی منتقل می‌شوند، می‌توانند به اصطلاح «زیست‌لایه‌»های مخربی را ایجاد کنند. 

این زیست‌‌لایه‌ها که اجتماعی از میکروارگانیسم‌ها هستند، می‌توانند در سطوح ایستگاه فضایی، لباس‌های فضایی و سیستم‌های تامین آب ایستگاه نفوذ کرده و اثرات زیانباری برای خدمه فضایی ایجاد کنند.

در واقع میکروب‌ها از طریق تولید زیست‌لایه‌ها، خود را در برابر اثرات محیط طبیعی همچنین بدن میزبان محافظت می‌کنند. در ایستگاه فضایی اما این زیست‌لایه‌ها تنها برای سلامت فضانوردان ضرر ایجاد نمی‌کنند، بلکه به خاطر بافتشان به تجهیزات فضایی چسبیده و برای مثال شلنگ‌ها و پمپ‌ها را مسدود می‌سازند؛ امری که می‌تواند خطرساز باشد.

میکروبیوم‌‌ در انواع اختلال‌های پوستی از آکنه گرفته تا شوره سر و حتی سرطان نقش مهمی ایفا می‌کند

هر‌چه بیشتر درباره اهمیت سلامتی روده می‌آموزیم، از تاثیر آن بر سایر قسمت‌های بدن بیشتر آگاه می‌شویم. رابطه بین سلامتی روده و مغز نظر بسیاری را به خود جلب کرده است اما آیا در مورد ارتباط روده و پوست هم چیزی شنیده‌اید؟ سی‌بی‌اس نیوز به نقل از کارشناسان می‌نویسد میکروبیوم (مجموعه‌ای از قارچ‌ها، انگل‌ها و ویروس‌های موجود در بدن) روده بر سلامتی پوست تاثیر بسزایی دارد؛ از اثربخشی بر شرایط خاص گرفته تا کمک به بهبود زخم‌ها.

رناتا بلاک، دستیار پزشک در مرکز زیبایی و پوست شیکاگو، در مصاحبه با سی‌بی‌اس نیوز گفت: «ما در چند سال گذشته متوجه شدیم که ارتباط روده و پوست بسیار قوی‌تر از آن‌ چیزی است که در گذشته تصور می‌کردیم.»

در حالی که میکروبیوم روده به تریلیون‌ها باکتری، ویروس و قارچ اشاره دارد که در روده زندگی می‌کنند، پوست ما هم میکروبیوم خاص خود را دارد که به محافظت از ما کمک می‌کند. بلاک توضیح می‌دهد: «پوست گسترد‌ه‌ترین عضو بدن انسان و در واقع سد اولیه محافظت در برابر عوامل بیرونی است. ما باید تعادل این دو را حفظ کنیم تا ارتباط آن‌ها به‌درستی تنظیم شود.»

میکروبیوم موجود در پوست و روده در حفظ سلامتی نقش مهمی ایفا می‌کنند و سیستم ایمنی ما را تحت کنترل نگه می‌دارند. اگر سیستم ایمنی کنترل نشود، لحظه ویرانگر از راه می‌رسد و بدن واکنش التهابی از خود نشان می‌هد که نشانه از تعادل خارج شدن بدن است.

براساس گزارش جدید برنامه محیط زیست سازمان ملل متحد، تغییرات آب‌وهوایی و مقاومت ضدمیکروبی دو مورد از بزرگترین تهدیدها برای سلامت جهانی هستند.

توسعه و گسترش مقاومت ضدمیکروبی یعنی داروهای ضدمیکروبی که برای پیشگیری و درمان عفونت‌ها در انسان‌ها، حیوانات و گیاهان استفاده می‌شوند، ممکن است بی‌اثر شوند و پزشکی مدرن دیگر حتی قادر به درمان عفونت‌های خفیف هم نباشد.

حدود ۵ میلیون مرگ در جهان در ۲۰۱۹ با مقاومت ضدمیکروبی مرتبط بود و انتظار می‌رود این رقم تا ۲۰۵۰ به سالانه ۱۰ میلیون نفر افزایش یابد.

کارشناسان می‌گویند استفاده بیش از حد از داروهای ضدمیکروبی در افراد، حیوانات و تولید مواد غذایی این روند را تسریع کرده است. همچنین کارشناسان می‌گویند شواهد فزاینده‌ای وجود دارد که عوامل محیطی هم نقش مهمی در ایجاد، انتقال و گسترش مقاومت ضدمیکروبی دارند.

از تغییرات آب و هوایی نیز به عنوان عوامل افزایش مقاومت ضدمیکروبی میتوان نام برد.

CNN و UN

وقتی آب بطری‌ کهنه می‌شود، اغلب به این دلیل است که بطری شروع به خراب شدن کرده است و مواد شیمیایی میکروسکوپی در آن ریخته می‌شود. هر بطری فقط به دلیل تماس با آب، مواد شیمیایی را کمی دفع می کند. برخی از این مواد شیمیایی سمی تر از سایرین هستند، مانند آنتیموان، ماده شیمیایی که می تواند به معده و روده شما آسیب برساند و استرهای فتالات که می تواند سیستم غدد درون ریز شما را مختل کند.
اما حتی بطری های PET نیز نباید مواد شیمیایی کافی برای سمی کردن آب داخل آن آزاد کنند. با گذشت زمان، آب و بطری به تعادل شیمیایی می رسند، بنابراین در هر لحظه فقط مقادیر کمی از ترکیبات در نوشیدنی شما وجود دارد.
جایی که آب خود را ذخیره می کنید نیز می تواند بر طعم آب شما تأثیر بگذارد. طبق گفته انجمن بین المللی آب بطری، ظروف پلاستیکی کمی نفوذپذیر هستند، به این معنی که مولکول های هوا ممکن است به داخل و خارج بطری حرکت کنند.
به عنوان مثال، در آوریل ۲۰۱۶، برخی از دفاتر تجاری در اسپانیا آب چشمه بسته بندی شده آلوده به نوروویروس دریافت کردند. آنها آب چشمه آلوده را در کولرهای اداری خود ریختند و بیش از ۴۰۰۰ نفر دچار علائم گاستروانتریت مانند استفراغ و تب شدند.

علاوه بر ویروس‌ها، مخمرها، کپک‌ها و باکتری‌ها نیز اغلب در حین بسته‌بندی یا حمل و نقل می‌توانند داخل بطری شوند.
اگر آب بطری را بلافاصله بنوشید، احتمالاً میکروب ها زمان زیادی برای تولید مثل نخواهند داشت.
اما اگر بطری را برای مدت طولانی زیر نور خورشید بگذارید، محیطی گرم و پایدار برای تکثیر آن ها ایجاد خواهید کرد. Quoc Le می گوید آب آلوده می تواند طعم های کپک زده، باتلاقی یا ترش داشته باشد. همچنین ممکن است یک فیلم سبک و لزج در نزدیکی لبه بطری ببینید، زیرا این محل ورود میکروب‌ها است.

جو زمین و اقیانوس‌ها فراتر از قبل در تاریخ بشر گرم شده و این امر باعث ایجاد سریالی از تغییرات در سراسر سیاره می ‌شوند و بشر برای مدیریت آن تلاش می ‌کند.همه پیامدهای تغییرات آب و هوایی خیلی قابل توجه نیستند. بر اساس یک مطالعه جدید توسط یک تیم بین المللی از محققان، یکی از اثرات کمتر شناخته شده و در عین حال قابل توجه گرم تر شدن دریاها، گسترش باکتری های گوشت خوار در آب های ساحلی است، جایی که می توانند انسان را حتی در هوای مناسب به طور خطرناکی بیمار کنند.

به طور خاص، این مطالعه به گونه ای بدنام به نام Vibrio vulnificus می پردازد که برای آلوده کردن انسان ها فعالیت می کند. هنگامی که افراد غذاهای دریایی خام یا نیم پز، به ویژه صدف می خورتد، می تواند به آن مبتلا شوتد، اما در صورت قرار گرفتن در معرض زخم باز، می تواند فاشئیت نکروزان را تهدید کند.

محققان این مطالعه گزارش می‌ دهند که V. vulnificus که مدت‌ها پیش از آب‌های ساحلی در خلیج مکزیک و سواحل اقیانوس اطلس در جورجیا و فلوریدا شناخته می ‌شد، به نظر می‌ رسد تهدیدی رو به رشد در این مناطق باشد و در عین حال زیستگاه‌های جدیدی را در شمال تهدید می کند.

رابطه بین باکتری E.coli و پیشرفت سرطان روده‌ی بزرگ

 سالانه شمار بسیاری از افراد در جهان به سرطان روده‌ی بزرگ مبتلا شده و بر اثر این بیماری جان خود را از دست می‌دهند. سرعت پیشرفت این سرطان با وجود برخی باکتری‌های روده رابطه مستقیم دارد، به‌طوری که باکتری‌های خاصی در روده، سرعت پیشرفت این سرطان را افزایش می‌دهند.

 به عنوان مثال سویه‌ای از باکتری E.Coli به نام pks+ E.Coli، پروتئینی به‌نام «کولی‌باکتین» تولید می‌کند که نوعی ژنوتوکسین است و باعث جدا شدن دو رشته DNA از یکدیگر در سلول میزبان شده و این امر منجر به افزایش احتمال جهش و ایجاد تومورها در روده می‌شود.

درحال حاضر، محققان در جست‌و‌جوی عواملی هستند، اعم از غذا و سایر باکتری‌ها، که بتوانند رشد باکتری اشریشیاکلی را مهار کند. آن‌ها ابتدا مکمل‌های غذایی مختلفی را آزمایش کردند که ادعا داشتند برای سلامت دستگاه گوارش مفیدند، یکی از در دسترس‌ترین آن‌ها اینولین است.

معرفی باکتری‌های روده به‌عنوان عامل اصلی سردترشدن بدن ما در ۱۵۰ سال گذشته کافی نیست؛ اما این فرضیه‌ی جالب نشان می‌دهد که میکروبیوم‌های روده چگونه با دمای بدن ما ارتباط دارند.

زومیت نوشت:‌ تحقیقات اخیر دانشمندان نشان می‌دهد که احتمالاً ارتباط معناداری بین میکروب‌های روده و کاهش میانگین دمای بدن انسان در طول ۱۶۰ سال اخیر وجود دارد.

از اواسط قرن نوزدهم، میانگین دمای بدن انسان پیوسته در حال کاهش بوده است و دانشمندان مطمئن نیستند که علت این اتفاق چیست. مطالعه‌ای که اخیراً انجام شده است، انگشت اتهام را به‌سوی عاملی مهم نشانه می‌رود: میکروب‌های روده.

باکتری‌ها زمانی که همزیستی دیگر مفید نیست میزبان‌های جلبک‌‌ خود را می‌کشند

 دانشمندان یک تغییر سبک زندگی را که در باکتری‌های دریایی اتفاق می‌افتد، توضیح داده‌اند، جایی که آن‌ها از همزیستی با میزبان‌های جلبک در یک تعامل سودمند متقابل، به کشتن ناگهانی آن‌ها اقدام می‌کنند.

 جزئیات این تغییر سبک زندگی می‌تواند بینش جدیدی در مورد تنظیم پویایی فیتوپلانکتون‌ها و تأثیر آن بر فرآیندهای بیوژئوشیمیایی در مقیاس بزرگ در محیط‌های دریایی ارائه دهد.
جلبک‌های تک‌سلولی، معروف به فیتوپلانکتون که مسئول حدود نیمی از فتوسنتز روی زمین هستند و اساس شبکه‌های غذایی دریایی را تشکیل می‌دهند. بنابراین، درک عوامل کنترل کننده رشد و مرگ فیتوپلانکتون‌ها برای حفظ یک اکوسیستم دریایی سالم بسیار مهم است.

 باکتری‌های دریایی از گروه Roseobacter در همزیستی متقابل با فیتوپلانکتون‌ها شناخته شده‌اند. فیتوپلانکتون‌ها مواد آلی مفید برای رشد باکتری‌ها مانند قند و اسیدهای آمینه را برای روزوباکتر فراهم می‌کنند و روزئوباکتر در عوض ویتامین‌های B و عوامل محرک رشد را تامین می کند.

تحقیقات متعدد نشان داده اند محیط میکروبی روده با بسیاری از بیماری‌ها مرتبط است. پیکا در لاتین به معنی پرنده ای است که تمایل به خوردن مواد درهم برهم دارد. به صورت کلی، پیکا یک اختلال خوردن است که فرد در آن تمایل به خوردن مواد غیر غذایی مانند خاک، گچ، یخ، صابون و … دارد. تاکنون دلیل مشخصی برای این اختلال گزارش نشده است. فرضیه هایی وجود دارد که کمبودهای تغذیه ای فرد  نظیرکمبود آهن، مس ، روی و … میتواند علت پیکا باشد. همچنین مطالعات نشان داده اند که پیکا اغلب در کنار سایر بیماری های روانپزشکی و ناتوانی ذهنی رخ می دهد. به عنوان مثال، نشان داده شده است که افراد مبتلا به بیماری های روانی خاص، مانند اختلال وسواس فکری و اسکیزوفرنی، به عنوان یک مکانیسم مقابله ای ممکن است ایجاد کننده پیکا باشند.

خاک خواری

خاک خواری یا ژئوفاژی (geophagy)، یکی از انواع پیکا است که در سراسر جهان در مردم با فرهنگ های متفاوت وجود دارد. وجود رفتار خاک خواری در بسیاری از مهره داران، از جمله پریمات های غیر انسانی  به صورت کاملا مستند دو فرضیه را تقویت کرده است:

• رفع کمبود مواد مغذی و ریز عناصر در رژیم غذایی
• عملکرد حفاظتی خاک در تنظیم pH، در برابر سموم و انگل ها

مطالعات اخیر به بررسی نقش میکروبیوم روده میزبان در ایجاد تمایل به خوردن مواد پرداخته اند. این بررسی ها از نظر فهم علت بروز پیکا در میزبان برای دانشمندان جالب خواهد بود و شاید در آینده روش های درمان جدیدی را مورد توجه قرار دهد. به عنوان مثال اخیرا مطالعات حیوانی و بیوانفورماتیک متعددی به بررسی ارتباط میکروبیوم و پیکا، اثرات مصرف پروبیوتیک ها در این بیماری و .. پرداخته اند.

دانشمندان باکتری هایی را شناسایی کرده اند که طعم میوه ای، ترشیده یا پیازی را در پنیر ایجاد می کنند.

تولید پنیر هزاران سال است که وجود داشته است و در حال حاضر بیش از 1000 نوع پنیر در سراسر جهان وجود دارد. اما اینکه دقیقاً چه چیزی باعث می‌شود برخی از پنیرها مانند پارمزان (Parmesan) طعم میوه‌ای داشته باشند و برخی دیگر مانند بری (Brie) و کاممبرت (Camembert) طعم ترشیده داشته باشند، تا حدودی معما باقی مانده است. اکنون دانشمندان انواع خاصی از باکتری ها را که این ترکیبات طعم دهنده را تولید می کنند، شناسایی کرده اند.

موریو ایشیکاوا و همکارانش می‌گویند این یافته‌ها که در 10 نوامبر در Microbiology Spectrum توضیح داده شد، می‌تواند به سازندگان پنیر کمک کند تا مشخصه های طعم پنیر را با دقت بیشتری تغییر دهند تا با ترجیحات مصرف‌کننده مطابقت داشته باشد.

طعم پنیر به چیزی بیشتر از نوع شیر و باکتری های شروع‌کننده بستگی دارد که برای تهیهٔ لذیذ لبنیات تخمیری استفاده می شود. مجموعه‌ای از ارگانیسم‌ها که در طول فرآیند کامل و رسیده شدن پنیر به درون آن حرکت می‌کنند نیز به طعم پنیر کمک می‌کنند.

ایشیکاوا، از دانشگاه کشاورزی توکیو، این باکتری های غیر شروع کننده را به یک ارکستر تشبیه می کند :"ما می توانیم آهنگ هایی را که ارکستر پنیر می نوازد به عنوان یک هم‌آهنگی درک کنیم، اما نمی دانیم که هر کدام از آنها مسئول چه سازهایی هستند."