پرسیس مگ Persis mag

یک تیم تحقیقاتی از ژاپن می‌گوید واکسنی را برای حذف سلول‌های معروف به «زامبی» تولید کرده‌اند که در نتیجه تزریق آن می‌توان طول عمر انسان‌ها را افزایش داد.سلول‌های زامبی با افزایش سن متراکم می‌شوند و به سلول‌های مجاور آسیب می‌‌رسانند و باعث بیماری‌های مرتبط با پیری می‌شوند.این تیم تایید کردند در موش‌هایی که این واکسن به آنها تزریق شده، کاهش سلول‌های زامبی مشاهده شده است.تورو مینامینو، استاد دانشگاه جونتندو توکیوی ژاپن گفت: «ما می‌توانیم انتظار داشته باشیم که این واکسن برای درمان سختی عروق، دیابت و سایر بیماری‌های مرتبط با پیری استفاده شود.»نتایج تحقیقات این تیم در نسخه آنلاین مجله «نیچر ایجینگ»(Nature Aging) منتشر شده است.

سلول‌های پیر به سلول‌هایی اطلاق می‌شود که تکثیر خود را متوقف کرده‌اند اما نمی‌میرند. آن‌ها با ترشح مواد شیمیایی که باعث التهاب می‌شوند، به سلول‌های سالم مجاور آسیب می‌رسانند. تصور می‌شود که پیری سلولی روند پیری و همچنین بیماری‌های مرتبط با افزایش سن مانند آلزایمر و برخی سرطان‌ها را تسریع می‌کند.

این تیم پروتئینی را که در سلول‌های پیر در انسان و موش یافت می‌شود، شناسایی کردند و یک واکسن پپتیدی بر اساس اسید آمنه‌ای که پروتئین را تشکیل می‌دهد، ساختند.این واکسن بدن را قادر می‌سازد تا پادتن‌هایی ایجاد کند که خود را به سلول‌های پیر می‌چسبانند که از سوی گلبول‌های سفید خون که به پادتن‌ها می‌چسبند حذف می‌شوند.

ننوشیدن آب کافی با خطرات جدی سلامتی مرتبط است.

 مطالعه جدید چند دلیل خوب دیگر برای هیدراته ماندن ارائه می دهد - از جمله بیماری های مزمن کمتر و شانس بیشتر برای زندگی طولانی تر. 

این مطالعه بر اساس تحقیقاتی که شامل ۱۱۲۵۵ بزرگسال بود و در طول ۲۵ سال پنج بار در مورد عواملی مانند وضعیت اقتصادی اجتماعی و سابقه پزشکی خانوادگی مورد سوال قرار گرفتند.

آزمایش‌های بالینی روی داوطلبان اندازه‌گیری سدیم در سرم خون آنها را ارائه کرد که به عنوان شاخصی برای دریافت مایعات مورد استفاده قرار گرفت. معمولاً هرچه آب بیشتری بنوشیم، سطح سدیم در جریان خون ما کاهش می یابد.

ناتالیا دمیتریوا، دانشمند پژوهشی، از موسسه ملی قلب و ریه و خون (NHLBI) در مریلند می‌گوید: نتایج نشان می‌دهد که هیدراتاسیون مناسب ممکن است روند پیری را آهسته کند و زندگی عاری از بیماری را طولانی کند.

تحقیقات قبلی ارتباط بین سطوح بالاتر سدیم در خون و افزایش خطر نارسایی قلبی را ثابت کرده است. محدوده طبیعی سطوح سدیم در خون افراد معمولاً بین ۱۲۵ تا ۱۴۶ میلی اکی والان در لیتر (mEq/L) است. در این مطالعه، نمونه‌های سرمی با سطوح سدیم بالاتر نیز احتمالاً حاوی سطوح بالا تا ۱۵ نشانگر مختلف سلامت بیولوژیکی و پیری بودند.

به عنوان مثال، افرادی که سطح سدیم آنها بالاتر از mEq/L ۱۴۲ است، در مقایسه با افرادی که محدوده معمولی بیشتری را نشان می‌دهند، ۱۰ تا ۱۵ ٪ احتمال افزایش سن از نظر بیولوژیکی بالاتر از سن تقویمی خود را داشتند. همچنین خطر ابتلا به بیماری های مزمن از جمله نارسایی قلبی، سکته مغزی، فیبریلاسیون دهلیزی، بیماری مزمن ریوی، دیابت و زوال عقل ۶۴٪ درصد بیشتر بود.

محققان پیشنهاد می‌کنند که اندازه‌گیری سطح سدیم در خون می‌تواند به توصیه‌های پزشکان کمک کند. آن دسته از افرادی که از نظر مصرف مایعات در منطقه خطر قرار دارند، می توانند اقداماتی را برای ورود آب بیشتر به سیستم خود انجام دهند - نه فقط از طریق نوشیدن آب، بلکه از طریق آب میوه ها، سبزیجات و میوه ها.

مانفرد بوهم، محقق ارشد از NHLBI می‌گوید: هدف این است که اطمینان حاصل شود که بیماران به اندازه کافی مایعات مصرف می‌کنند، عواملی مانند داروها که ممکن است منجر به از دست دادن مایعات شوند، ارزیابی می‌شوند.

پزشکان همچنین ممکن است نیاز به برنامه درمانی فعلی بیمار مانند محدود کردن مصرف مایعات برای نارسایی قلبی داشته باشند.