تاثیر رنگ چشم بر توانایی خواندن
تقریباً یک نفر از هر ده نفر در سرتاسر جهان رنگ چشمی دارند که از نظر شاعرانه، میتوان آن را به سایه آسمان تابستانی، رنگ اقیانوس گرمسیری تشبیه کرد.
در برخی از جمعیتهای اروپایی، این کسر میتواند تا سه نفر از هر چهار نفر افزایش یابد.
اینکه چرا این رنگ در رقابت با رنگ های خاکی تر یک عنبیه تیره رنگدانه باقی مانده، مدت ها جای سؤال بوده است. اکنون، انسانشناسان در بریتانیا پیشنهاد میکنند که چشمهای آبی میتواند در شرایط کم نور دارای لبههای کمی باشد و تا حدی بهتر ببیند.
کیوکو یاماگوچی و شاگردش ارین کین از دانشگاه جان مورز لیورپول، در آزمایش اولیه خود این امکان را با ۳۹ داوطلب بزرگسال که تحت یک آزمایش چشمی ساده ۳۰ ثانیه ای تحت شدت کاهش نور قرار گرفتند، بررسی کردند.
رنگهای چشم بهصورت خود گزارش شده و سپس با استفاده از راهنمای طبقهبندی، بهعنوان دستههای آبی یا قهوهای تأیید شدند، و ۲۵ نفر با درجههایی از چشمهای آبی و ۱۴ نفر با چشمهای قهوهای روشن یا تیره انتخاب شدند.
پس از مشخص شدن اعداد، آنهایی که دارای رنگ آبی روشن بودند، میتوانستند کدهای تصویر شده روی دیوار را در زیر نور بسیار کمتری بخوانند - به طور متوسط حداقل 0.7 لوکس - نسبت به همسالان چشم قهوهای خود که میانگین حداقل 0.82 لوکس داشتند.
با توجه به اینکه این مطالعه مقدماتی با حجم نمونه نسبتاً کوچک است و هنوز توسط همتایان مورد بررسی قرار نگرفته است، یافتههای آزمایش از این نظریه حمایت میکند که از دست دادن رنگدانه در عنبیه صفتی است که در برخی از جمعیتها برای به حداکثر رساندن دید در محیطهای کم نور انتخاب شده است.
خواه عسلی با لکه های سبز، خاکستری، یا سبز با پرتوهای کهربایی، همه عنبیه ها از یک جفت «بوم» تشکیل شده اند که با مقادیر مختلفی از پروتئین ها مانند ملانین پاشیده شده اند.
دوزهای آزاد پروتئین موجود در لایه بوم چشم را تیره می کند. با کاهش رنگدانه، پراکندگی نور از طریق لایههای شفاف چشم، رنگ آبیتری به عنبیه میدهد، بی شباهت به اینکه نور پراکنده شده در جو، رنگهای آسمانی را به خود میگیرد.
البته، منصفانه است که فرض کنیم تکامل به دلیل خوبی به ما رنگدانه های عنبیه داده است. با توجه به اینکه افرادی که چشمهای تیرهتری دارند، احتمال ابتلا به بیماریهایی مانند سرطان و دژنراسیون ماکولا کمتر است، عنبیه مملو از ملانین احتمالاً درجهای از محافظت را ایجاد میکند.
در حوالی زمانی که انسان ها شروع به استقرار و کشف کشاورزی کردند، یک جهش در نسخه ای از یک فرد از یک "سوئیچ" برای ژن مرتبط با آلبینیسم رخ داد که به بدن آنها توانایی رقیق کردن سطح ملانین را در چشمان آنها می دهد.
این رویداد در طول اعصار به خطوط خونی بسیار گسترده منتقل شد، که امروزه در صدها میلیون نفر در سراسر جهان یافت می شود. مانند بسیاری از انطباقها، توضیح یا اینکه چرا این جهش در زمان وقوع ادامه داشت، احتمالاً پیچیده است.
این تحقیق در bioRxiv server موجود است.
ترجمه:یاس
https://www.sciencealert.com/the-color-of-your-eyes-could-actually-affect-your-reading-ability