پرسیس مگ Persis mag

تاریخچه‌ای از کاربردهای سرب در زندگی روزمره

سرب از گذشته‌های دور تا امروز در محصولات مختلفی به کار گرفته شده است. رومیان از این ماده برای شیرین کردن شراب استفاده می‌کردند، اما در قرن بیستم، کاربرد اصلی آن به افزودن به بنزین گره خورد. تترا اتیل سرب (Tetraethyl Lead) که از سال ۱۹۲۱ به بنزین افزوده شد، توانست عملکرد موتورها را بهبود ببخشد و صدای تق‌تق و لرزش موتور خودرو را کاهش دهد. هرچند از همان ابتدا نگرانی‌هایی درباره خطرات سرب وجود داشت، این ماده برای دهه‌ها در زندگی روزمره جایگاه پررنگی داشت.

شواهد اولیه از خطرات سرب

از همان آغاز، اثرات منفی سرب آشکار بود. یکی از مهندسانی که روی فرآیند افزودن سرب به بنزین کار کرده بود، به همراه تعدادی از کارگران تولیدکننده این ماده، دچار بیماری‌های جدی و مرگ‌های غیرقابل توضیح شدند. با این وجود، این نگرانی‌ها توسط مقات بهداشتی و سلاما مسئول آمریکا به دلیل «نبود شواهد کافی» نادیده گرفته شد. همچنین، مطالعاتی که در آن دوران توسط صنایع مرتبط انجام شد، تاثیرات منفی سرب را کم‌اهمیت جلوه دادند. در دهه ۱۹۷۰، با افزایش شواهد علمی درباره اثرات مخرب سرب بر سلامتی انسان و معرفی کاتالیست‌های خودرو که با بنزین سرب‌دار ناسازگار بودند، فرآیند حذف تدریجی این نوع بنزین آغاز شد.

وقتی عمل پیوند عضو انجام می‌دهید، ممکن است چیزی فراتر از یک کبد، کلیه یا قلب جدید نصیب‌تان شود.

براساس تحقیقات جدید دانشکده پزشکی دانشگاه کلرادو، برخی از افرادی که عضو جدید دریافت می‌کنند، شخصیت، طرز فکر و رفتارهای متعلق به اهداکننده عضو را به دست می‌آورند.

مطالعه فوق به بررسی این مسئله می‌پردازد که پیوند نجات‌بخش عضو چگونه به تغییرات شخصیتی عمیق منجر شده و چطور ممکن است که خاطرات اهداکننده مرحوم، به گیرنده‌ای که در قید حیات است منتقل شوند.

مطالعه: تغییرات فیزیکی و شخصیتی رایج هستند

این مطالعه مقطعی که در ژورنال تخصصی و عمومی پیوندشناسی منتشر شده، بر مقایسه تغییرات شخصیتی در گیرندگان قلب پیوندی و سایر اعضای بدن تمرکز دارد و شامل یک نظرسنجی آنلاین از ۴۷ شرکت‌کننده، از جمله ۲۳ گیرنده قلب و ۲۴ گیرنده اعضای دیگر می‌شود.

تقریباً ۹۰ درصد از گیرندگان عضو پس از عمل جراحی با تغییرات شخصیتی مواجه شدند و از این حیث تفاوت معنی‌داری بین دو گروه مشاهده نشد. با این‌حال، تفاوت آماری قابل‌توجهی از منظر مشخصه‌های فیزیکی بین گیرندگان قلب پیوندی و سایر اعضا وجود داشت.

اگرچه تغییرات شخصیتی با هم تفاوت داشتند، حجم نمونه کوچک‌تر از آن بود که به لحاظ آماری حائز اهمیت باشد. به‌طور کلی، این مطالعه نشان می‌دهد که ایجاد تغییرات شخصیتی پس از هر عمل پیوند و نه فقط قلب امکان‌پذیر است. جدا از مشخصه‌های فیزیکی، تغییرات شخصیتی گزارش‌شده دو گروه مشابه یکدیگر بودند.

اهدای زندگی، اهدای روان

این مقاله روی بررسی تغییرات شخصیتی مختلف، مانند تغییر در اولویت‌های مربوط به غذا، موسیقی، هنر، فعالیت‌های سرگرمی و شغل تمرکز دارد. محققان همچنین دریافتند برخی افراد خاطرات جدید، سازش اجتماعی ارتقایافته، بهبود توانایی‌های ذهنی و هشیاری معنوی یا مذهبی را تجربه می‌کنند.

درحالی‌که تغییرات فوق اغلب خنثی یا مثبت تلقی می‌شوند، گزارش‌هایی مبنی بر تغییرات آزاردهنده مانند روان‌آشفتگی، افسردگی، اضطراب، روان‌پریشی و اختلال عملکرد جنسی نیز ارائه شده است. بسیاری از گیرندگان عضو از یادآوری خاطرات غیرمرتبط با تجربیات شخصی خود گفتند.

این خاطرات اغلب نتیجه اتصال ناخودآگاه ادراکات حسی گیرنده عضو به فرد اهداکننده هستند. برای نمونه، در این مقاله به یک استاد دانشگاه ۵۶ ساله اشاره شده که قلب یک افسر پلیس ۳۴ ساله که با شلیک گلوله به صورتش کشته شد را دریافت کرده بود. پس از عمل پیوند، گیرنده عضو از تجربه عجیب خود گفت: «چند هفته پس از آن‌که قلب پیوندی را دریافت کردم، شروع به خواب دیدن کردم. جرقه نور را درست در برابر صورتم می‌دیدم و صورتم واقعاً داغ می‌شد. انگار می‌سوخت.»

دقیقاً چه اتفاقی رخ می‌دهد؟

نظریه‌های مختلفی برای توجیه تغییرات شخصیتی مشاهده‌شده در گیرندگان عضو پیوندی ارائه شده است. این نظریه‌ها را می‌توان به سه گروه اصلی تقسیم کرد: روان‌شناختی، زیست‌شیمیایی و الکتریکی/فعال.

تصور خیلی‌‌‌ها این است که این روزها  ابتلا به کرونا چیزی شبیه سرماخوردگی‌‌‌های مکرر است و برای همین به پیشگیری از آن نیازی نیست، اما یک پزشک در این‌‌‌باره می‌‌‌گوید: «ابتلای مکرر به کرونا می‌تواند به اندام‌های دیگر آسیب برساند». دکتر هادی یزدانی درباره عوارض ابتلای مکرر به کرونا بر سلامت افراد در سال‌‌های بعد به خبرآنلاین گفت: «به نظرم ما هنوز وسط زلزله کرونا هستیم، آمارهایی که طی سال‌های آینده منتشر خواهد شد به‌خوبی نشان می‌دهد که ما با حجم زیادی از عوارض کرونا روبه‌رو هستیم. هر بار ابتلا به کرونا حجم عظیمی از ویرانی و عوارض برای فرد بیمار باقی می‌گذارد که کمترین آن خستگی ناشی از بیماری است، طوری‌که یک فرد متوجه می‌شود دایم پشت سر هم مریض شده است، تردید نکنید ابتلای مکرر به کرونا می‌تواند به اندام‌های دیگر آسیب برساند».

 به گفته وی،«حداقل آسیب‌ها می‌تواند اختلالات روانی ناشی از کووید باشد، عوارض عمومی مانند ضعف‌های بی‌دلیل، ریزش مو، اختلالات اضطرابی و افسردگی، کاهش تمرکز افراد، مستعد شدن افراد برای اختلال‌های انعقادی و سکته‌هایی که ممکن است افراد بعد از ابتلا به کووید با آن مواجه شوند و مواردی مانند اختلالات ریوی و حتی اختلالات جنسی از عوارض طولانی مدتی هستند که می‌تواند سراغ بسیاری از افراد برود، بنابراین همه چیز زنده ماندن نیست خیلی مواقع کیفیت زندگی افراد به‌نسبت قبل از ابتلا به کووید تغییر می‌کند.»

 منبع : آخرین خبر  _  خراسان