پرسیس مگ Persis mag

محققان دانشگاه واشنگتن در سنت لوئیس دریافتند که فروکتوز در محصولات رژیمی ممکن است باعث افزایش خطر ابتلا به سرطان پوست، پستان و دهانه رحم در مدل‌های حیوانی شود.

فروکتوز قند طبیعی موجود در میوه‌ها و همچنین برخی سبزیجات و عسل است. وقتی فروکتوز از منابع طبیعی مصرف شود، برای سلامتی مضر نیست. آنچه در طول چهار تا پنج دهه گذشته تغییر کرده، این است که ما شروع به استفاده از فروکتوز به عنوان یک شیرین‌کننده مصنوعی در غذاهای فرآوری شده کردیم. در نتیجه، بسیاری از افراد در معرض سطوح بسیار بالاتری از آن نسبت به گذشته قرار دارند.

هنگامی که فروکتوز از طریق نوشابه و محصولات پخته‌شده بسته‌بندی شده مصرف شود، می‌تواند برای سلامتی خطرآفرین باشد.

بر اساس مطالعات گذشته، مصرف شربت ذرت با فروکتوز بالا را با افزایش خطر ابتلا به بیماری آلزایمر، دیابت نوع ۲، بیماری کبد چرب، بیماری کلیوی و سرطان مرتبط است.

در مطالعه جدید، محققان حیوانات را با رژیم غذایی غنی از فروکتوز تغذیه کردند. محققان پس از تجزیه و تحلیل‌ها دریافتند که کبد فروکتوز را به نوعی منبع لیپیدی به نام "لیزوفسفاتیدیل کولین" (LPC) تبدیل می‌کند که با افزایش التهاب در بدن مرتبط است.

مطالعه‌ای که اخیرا توسط امپریال کالج لندن انجام شد، نشان داد افرادی که رژیم گیاهخواری دارند، نسبت به افرادی که گوشت می‌خورند، تمایل بیشتری به مصرف غذاهای فوق فرآوری شده (UPF) دارند.

دانشمندان چینی کشف کرده‌اند که مقایسه حرارت تابیده شده از بینی، گونه‌ها و ناحیه چشم یک فرد می‌تواند ابزار ایده‌آلی برای نظارت و غربالگری سالمندی باشد

برنامه هوش مصنوعی که با استفاده از داده‌های دمای صورت 2811 شرکت‌کننده چینی بین سنین 21 تا 88 آموزش دیده بود، چندین الگوی حرارتی صورت را شناسایی کرد که می‌تواند نشان‌دهنده ساعت زیستی فرد باشد.

برای مثال، دمای بینی فرد با سرعت بیشتری نسبت به سایر نواحی صورت کاهش می‌یابد، در حالی که دمای ناحیه اطراف چشم با افزایش سن افزایش می‌یابد.

این یعنی اینکه که افرادی که بینی گرمتر و نواحی اطراف چشم خنک‌تر دارند ممکن است ساعت حرارتی صورت کندتری داشته باشند.این چه ارتباطی با سلامتی فرد دارد؟

محققان دریافتند که پروفایل حرارتی فرد به عوامل سبک زندگی و سلامت متابولیک مرتبط است. افراد مبتلا به دیابت پروفایل حرارتی صورتشان بیش از شش سال پیرتر از همسالان سالم خود نشان داد.

مدل یادگیری ماشینی قادر بود نقشه حرارتی صورت فرد را به طور خودکار پردازش و تحلیل کند تا پیش‌بینی کند که آیا فرد دارای اختلال متابولیک مانند بیماری کبد چرب یا دیابت است یا خیر، آن هم با دقتی بیش از 80 درصد.