پرسیس مگ Persis mag

یکی از اساتید دانشگاه ملی استرالیا مدعی است که همه‌گیری بعدی در کمین نشسته و آنفلوانزای مرغی «جزو گزینه‌های احتمالی» است

اظهارات این متخصص بیماری‌های عفونی در ۲۳ مه و به دنبال شناسایی اولین مورد ابتلای یک استرالیایی به آنفلوانزای مرغی اچ۵ان۱ و شناسایی اچ۷ان۳ در یکی از مرغداری‌های ویکتوریا مطرح شده است.

سانجایا سنانایاک، دانشیار پزشکی دانشگاه ملی استرالیا، معتقد است که همه‌گیری بعدی در راه است و احتمالاً با آنفلوانزای مرغی ارتباط دارد.

دکتر سنانایاک گفت : «به‌رغم آن‌که خستگی کووید هنوز از تن مردم بیرون نرفته و کسی دوست ندارد دوباره کلمه «همه‌گیری» را بشنود، همه‌گیری بعدی در کمین نشسته و آنفلوانزای مرغی جزو گزینه‌های احتمالی است.»

«برخلاف روزهای اولیه شیوع کووید، دست‌کم در مورد اچ۵ان۱ واکسن‌ها و داروهای انسانی بسیاری وجود دارد.»

دکتر سنانایاک می‌گوید تشخیص آنفلوانزای مرغی در یکی از مرغداری‌های ویکتوریا خبر خوبی نیست و نشان می‌دهد که باید مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌های استرالیا را به‌طور کامل تجهیز کنیم.

او گفت: «از منظر سلامت انسانی، پایان دادن به شیوع اچ۷ان۳ در سریع‌ترین زمان ممکن جزو ضروریات است، زیرا تداوم عفونت‌ها به ویروس فرصت جهش می‌دهد.»

محققان آمریکایی می‌گویند بیماری مرموز تنفسی که شماری از سگ‌ها در این کشور به آن مبتلا شده‌اند ممکن است بر اثر یک نوع عفونت باکتریایی جدید شیوع پیدا کرده باشد.

به گفته آنها این عفونت باکتریایی جدید احتمالا می‌تواند با سیستم ایمنی بدن سگ‌ها مقابله کند. شماری از سگ‌های مبتلا به این بیماری که با سرفه چند هفته‌ای آغاز می‌شود جان باخته‌اند. آبریزش چشم و عطسه از دیگر علائمی است که سگ‌های مبتلا از آن رنج می‌برند. 

پژوهشگران در دانشگاه نیوهمپشایر احتمال می‌دهند که توانسته‌اند عامل این بیماری را شناسایی کنند. آنها از طریق بررسی نمونه‌های گروهی متشکل از ۳۰ سگ در این ایالت و تطبیق آن با نمونه‌های ۴۰ سگ در ایالت‌های ماساچوست و رودآیلند توانستند یک عفونت باکتریایی شناخته نشده کشف کنند. 

گروهی از دانشمندان دانشگاه مینامی کیوشو در استان میازاکی ژاپن به‌طور تصادفی ویروسی را کشف کردند که فقط حشرات نر را هدف قرار می‌دهد، کشفی که می‌تواند روزی به کنترل جمعیت ناقلان بیماری مانند پشه‌ها کمک کند.

کشف ویروسی که بعدها ویروس قاتل جنس نر یا SLMKV نام گرفت، همه به‌طور تصادفی پس از آن رخ داد که میساتو ترائو، تکنسین تحقیقاتی در دانشگاه، کرم سبز رنگی را پیدا کرد که به‌نام کرم طوقه‌بر تنباکو شناخته می‌شود و در حال خوردن گل حنا در گلخانه محوطه دانشگاه بود.

میساتو تصمیم گرفت به‌جای دفع صحیح مهاجم، کرم صدپا را نزد فیزیولوژیست حشرات دانشگاه، یوشینوری شینتانی که فکر می‌کرد این کرم تغذیه‌کننده خوبی برای سایر حشرات است، بفرستد.

یوشینوری چند روز بعد پس از قرار دادن حشره در کنار سایر حشره‌ها دوباره کرم صدپا را بررسی کرد. در کمال تعجب، ۵۰ پروانه وجود داشت که همه آنها ماده بودند.

یوشینوری که در مورد یافته‌ها کنجکاو بود، تصمیم گرفت پروانه‌های ماده را از گلخانه با پروانه‌های نر که در خانه خود پیدا کرده بود پرورش دهد. پس از گذراندن این فرآیند، وی متوجه شد که تنها سه نر در نسل ۱۳ پروانه‌ها متولد شده‌اند.

 از طول عمر طولانی‌تر گرفته تا بال‌هایی که آنها را به تنها پستاندارانی تبدیل می‌کند که می‌توانند پرواز کنند، خفاش‌ها حیواناتی بی‌نظیر هستند و سیستم ایمنی منحصر به فرد آنها از ویژگی‌های خاص آنهاست.

 خفاش‌ها ژن‌هایی دارند که به آنها اجازه می‌دهد بدون اینکه بیمار شوند میزبان ویروس‌های کشنده باشند. دانشمندان کشف کرده‌اند که خفاش‌ها می‌توانند با ابولا، کووید-۱۹ و حتی سرطان مبارزه کنند.

خفاش‌ها یک پاسخ ایمنی ذاتی قوی دارند که به‌طور مداوم باقی می‌ماند، حتی زمانی که به هیچ ویروس قابل تشخیصی آلوده نشده باشند و این ویژگی به‌طور کامل با انسان و موش متفاوت است که در آن سیستم ایمنی در پاسخ به عفونت فعال می‌شود.

تحقیق کنونی در آزمایشگاه کولد اسپرینگ هاربر نیویورک ژن‌های خفاش را شناسایی کرده است. متخصصان ژنوم خفاش را توالی یابی و آنها را با پستانداران دیگر مقایسه کردند. این مقایسه نشان داد که ژنوم خفاش‌ها در طول سال‌ها به دلیل تکامل ساده شده‌اند و توانایی‌های دفاعی طبیعی در برابر عفونت و سرطان تولید می‌کنند.

  این ویروس نسبت به حرارت و خشکی بسیار پایدار بوده و می تواند روی البسه و سطوح آلوده تا چند روز زنده بماند (تا سه روز، حداقل 50درصد قابلیت عفونی بودن خودش را حفظ می کند). بنابراین امکان انتقال آن از طریق اشیاء  وجود دارد.
این ویروس بدلیل نداشتن غشاء لیپوپروتئینی، مقاومت زیادی در مقابل ضد عفونی کننده های عمومی (نظیر الکل، ایزوپروپانول، گلوتار آلدئید و جانشین جدید آن ارتو فتالدئید) دارد و خنثی نمی شوند.
تنها ترکیبی که قادر به خنثی سازی آن می باشد، ترکیبات سدیم هایپوکلریت (همان وایتکس و یا آب ژاول) ، پر استیک اسید و یا خود اسید استیک (سرکه) می باشد. 

این ویروس در لباسشویی زنده می ماند، مگر آنکه دترجنت مخصوص لباس های سفید استفاده کنیدکه حاوی ترکیبات سدیم هیپوکلرایت می باشد و یا دترجنت های مخصوص لباس های رنگی که در واقع همان وایتکس بدون کلر بوده و واجد پراکسید هستند، استفاده شود.
دماهای بالای 100 درجه و خشک کن های لباس با درجه بالای حرارت و به مدت حداقل 45 دقیقه، منجر به کاهش شدید دوز ویروس می شود.