پرسیس مگ Persis mag

پروفسور آلن کوهن توصیه می‌کند: «به‌دنبال جدیدترین روندهای تغذیه‌ای برای کاهش التهاب یا هر چیز دیگری که مد روز است نروید

مطالعه‌ای جدید نشان می‌دهد باوری دیرینه درباره واکنش طبیعی بدن به روند پیری ممکن است نادرست باشد.

«پیری‌ التهابی» نوعی التهاب مزمن و خفیف است که با افزایش سن در بدن ایجاد می‌شود. التهاب از بدن در برابر آسیب یا عفونت محافظت می‌کند.

با این حال، تصور می‌شود که التهاب مزمن روند پیری را تسریع می‌کند و در بروز بیماری‌های گوناگونی مانند آلزایمر، آرتریت (التهاب مفصل)، سرطان، بیماری‌ قلبی و دیابت نوع ۲ نقش دارد.

پژوهشگران مدت‌ها معتقد بودند که بیشتر افراد سالمند با افزایش سن به پیری‌ التهابی دچار می‌شوند.

اما یافته‌های این پژوهش که در هفته جاری در نشریه «نیچر ایج» (Nature Age) منتشر شد، نشان داده است التهابی که افراد در مناطق غیرصنعتی به آن دچار می‌شوند با ساکنان مناطق شهری متفاوت است و ممکن است علت دیگری در پس این فرایند نهفته باشد.

محققان در یک مطالعه بر روی موش‌ها کشف کرده‌اند که چرا خاراندن باعث تشدید التهاب و تورم می‌شود و چرا با وجود این اثرات منفی، انسان‌ها و حیوانات همچنان این رفتار را انجام می‌دهند.

پژوهشگران در دانشگاه پیتسبورگ آمریکا دریافته‌اند که خاراندن نه‌تنها باعث التهاب می‌شود، بلکه به طرز شگفت‌انگیزی یک مکانیسم دفاعی در برابر عفونت‌های باکتریایی نیز ایجاد می‌کند.

دانیل کاپلان، محقق در حوزه زیست‌شناسی پوست در دانشگاه پیتسبورگ و نویسنده ارشد این مطالعه، در این باره گفت: «در ابتدا این یافته‌ها یک تناقض را نشان می‌دادند: اگر خاراندن به ضرر ماست، چرا تا این حد لذت‌بخش است؟»

وی اضافه کرد: «خاراندن معمولاً احساس خوشایندی ایجاد می‌کند که نشان می‌دهد این رفتار باید نوعی فایده تکاملی داشته باشد. یافته‌های تحقیق ما این تناقض را حل می‌کند، زیرا مدارکی ارائه می‌دهد که نشان می‌دهند خاراندن می‌تواند از پوست در برابر عفونت‌های باکتریایی محافظت کند.»

مطالعه جدید تحت هدایت اندرو لیو از دانشگاه پیتسبورگ و بر روی درماتیت تماسی آلرژیک انجام شد؛ نوعی اگزما که در اثر تماس با آلرژن‌ها یا مواد تحریک‌کننده پوستی ایجاد می‌شود و خارش آن باعث تشدید مشکل می‌شود.

محققان علائم این بیماری را در دو گروه از موش‌ها القا کردند: موش‌های معمولی که توانایی حس خارش داشتند و موش‌هایی که فاقد نورون‌های حس خارش بودند و نمی‌توانستند خارش را احساس کنند.

آن‌ها مشاهده کردند که موش‌های معمولی پس از خاراندن گوش‌های خود دچار التهاب شدید و تجمع سلول‌های ایمنی نوتروفیل شدند. اما در موش‌هایی که با استفاده از قیف‌های مخصوص (مشابه آنچه برای سگ‌ها استفاده می‌شود) از خاراندن جلوگیری شده بود، التهاب و تورم بسیار کمتر بود.