انسان هنوز از تکامل باز نایستاده است؛ ما همچنان به تطبیق با جهان اطراف خود ادامه می‌دهیم و شواهدی از این سازگاری‌ها در بدن ما ثبت شده است.
ما می‌دانیم که برخی از محیط‌ها می‌توانند ما را بیمار کنند. کوهنوردان اغلب دچار بیماری ارتفاع می‌شوند؛ واکنشی طبیعی از بدن انسان به کاهش قابل توجه فشار اتمسفر که به معنای جذب اکسیژن کمتر در هر دم است.
با این حال شاهد آن هستیم که جوامع انسانی در ارتفاعات بالای فلات تبت، جایی که سطح اکسیژن در هوای تنفسی به طور قابل توجهی پایین‌تر از ارتفاعات پایین‌تر است، به خوبی و بدون هیچ مشکلی زندگی می‌کنند.
بدن ساکنان ارتفاعات تبت در بیش از ۱۰۰ هزار سالی که این مکان به عنوان یک منطقه مسکونی شناخته می‌شود، به گونه‌ای با محیط سازگار شده که به آنها امکان می‌دهد از هوایی که برای اکثر انسان‌ها مشکلاتی از نوع کمبود اکسیژن در بافت‌های بدن (شرایطی به نام هیپوکسی) ایجاد می‌کند، نهایت استفاده را ببرند. این تطبیق‌ها نشان‌دهنده تکامل مداوم انسان‌ها در پاسخ به شرایط محیطی است.
سینتیا بیل، مردم شناس شاغل در دانشگاه کیس وسترن رزرو ایالات متحده دراین خصوص می‌گوید: «سازگاری با هیپوکسی در ارتفاعات بالا موضوعی جذاب است زیرا حکایت از فشار شدیدی به بدن دارد که به طور یکسان توسط همه در یک ارتفاع معین تجربه می‌شود و قابل اندازه‌گیری است.»
این پژوهشگر و متخصص مردم شناسی می‌افزاید: «این یک نمونه‌ی جالب از چگونگی و چرایی تنوع زیستی بسیار زیاد گونه‌ی ما است.»