پرسیس مگ Persis mag

حیوانات خانگی برخلاف تصور رایج بسیاری از احساسات انسان‌ها را درک می‌کنند و نسبت به آن بی‌تفاوت نیستند. سگ‌ها و گربه‌های خانگی متوجه استرس صاحبشان می‌شوند و زمان بیرون رفتن با صاحبشان را نیز پیش‌بینی می‌کنند. آنها همچنین تا حدی قادر به درک زبان انسان‌ها هستند. به عنوان مثال سگ‌ها به عنوان حیواناتی که از حدود ۳۰ هزار سال پیش به عنوان حیوان خانگی با انسان خو گرفته‌اند خود را با حالت‌های صاحبشان تطبیق می‌دهند تا بتوانند بهتر با او ارتباط بگیرند.

 حیوانات خانگی برخلاف تصور رایج بسیاری از احساسات انسان‌ها را درک می‌کنند و نسبت به آن بی‌تفاوت نیستند.

 سگ‌ها و گربه‌های خانگی متوجه استرس صاحبشان می‌شوند و زمان بیرون رفتن با صاحبشان را نیز پیش‌بینی می‌کنند. آنها همچنین تا حدی قادر به درک زبان انسان‌ها هستند.

 به عنوان مثال سگ‌ها به عنوان حیواناتی که از حدود ۳۰ هزار سال پیش به عنوان حیوان خانگی با انسان خو گرفته‌اند خود را با حالت‌های صاحبشان تطبیق می‌دهند تا بتوانند بهتر با او ارتباط بگیرند. سگ‌هایی که در خانه‌هایی با حضور نوزادان زندگی می‌کنند به تدریج عادت می‌کنند که سرشان را پایین بیاندازند و دست‌شان را به سوی انسان‌ها بگیرند.

اسب‌ها در بیشتر مواقع بدون آنکه زمین بخورند، روی پاهایشان به خواب می‌روند؛ اما چرا آن‌ها چنین نحوه‌ی خوابیدنی را ترجیح می‌دهند؟

اگر تا‌به‌حال در هنگام شب از کنار مزرعه اسب‌ها عبور کرده باشید، احتمالاً متوجه شده‌اید که آن‌ها به‌ندرت دراز می‌کشند تا بخوابند. بنابراین، چرا این پستانداران ایستاده می‌خوابند؟

پاسخ این است که اسب‌ها به‌خاطر بقا ایستاده می‌خوابند. اسب‌ها در حالت ایستاده می‌خوابند تا هم به نیاز خواب خود پاسخ دهند و هم دربرابر تهدید شکارچیان آماده باشند.

خوابیدن به حالت ایستاده در اسب‌ها که به تباری دیرینه از حیوانات شکارشونده در خانواده اسبان (Equidae) تعلق دارند، نوعی سازگاری دربرابر شکار شدن است. کارن ویت، متخصص اسب در دانشگاه ایالتی میشیگان به‌نقل از لایوساینس می‌گوید: «ایستاده خوابیدن نسبت‌ به حالت درازکشیده، به اسب‌ها شانس بیشتری برای فرار از شکارچیان می‌دهد.»

ایستاده خوابیدن اسب‌ها مکانیسمی در جهت بقا است.

اسب‌ها حیوانات بزرگی هستند و برای اینکه از زمین بلند شوند، به زمان و انرژی نیاز دارند. بنابراین، اسبی که ایستاده است، بهتر می‌تواند به محض بیدار شدن از خواب فرار کند. همین امر درمورد گیاه‌خواران بزرگ دیگری که حیوانات گوشتخوار آن‌ها را شکار می‌کنند مانند گورخر، گاومیش کوهان‌دار، فیل و زرافه نیز صدق می‌کند که همگی می‌توانند ایستاده بخوابند.

اسب‌ها دارای خصوصیات آناتومیکی ویژه‌ای هستند که آن‌ها را قادر می‌سازد هنگام خواب روی سم‌های خود بمانند. به‌گفته‌ی ویت، این ویژگی‌ها شامل مجموعه‌ای از تاندون‌ها و رباط‌ها (بافت‌های نرمی که به ترتیب، عضله را به استخوان و استخوان را به استخوان متصل می‌کنند) معروف به «دستگاه ایستایی» می‌شود که در پاهای پشتی و پاهای عقبی وجود دارد. وقتی اسب عضلات پای خود را شل می‌کند، رباط‌ها و تاندون‌های دستگاه ایستایی به‌عنوان نوارهای کششی عمل می‌کنند و مفاصل شانه، زانو و مچ پا را تثبیت می‌کنند. این امر اسب به اسب کمک می‌کند تا بدون ایجاد تنش زیاد در عضلاتش، ایستاده بماند.