پژوهشی از دانشگاه توکیو که هفته سوم اکتبر در نشریه «مرزهای علوم اعصاب رفتاری» منتشر شد، نشان میدهد تماس با گربهها میتواند همان مسیرهای عصبی مرتبط با اعتیاد را در مغز انسان فعال کند.
دانشمندان دریافتند نوازش گربه باعث افزایش ضربان قلب، ترشح دوپامین و اکسیتوسین و همزمان کاهش فعالیت سیستم عصبی پاراسمپاتیک میشود؛ واکنشی مشابه پیوند عاطفی مادر و نوزاد.
سرپرست این تحقیق گفت وقتی گربه خود آغازگر تماس است، «تاثیر هورمونی آن چند برابر میشود». او افزود رفتار متناقض گربهها، گاه محبتآمیز و گاه بیاعتنا، دقیقا با الگویی که در روانشناسی به نام پاداش ناپیوسته شناخته میشود، همخوان است؛ همان سازوکار قدرتمند ایجاد وابستگی.
به گفته پژوهشگران، فرکانس خرخر گربهها (۲۵ تا ۱۵۰ هرتز) در محدودهای است که در فیزیوتراپی برای کاهش اضطراب و ترمیم بدن استفاده میشود و همین میتواند توضیحی برای اثر آرامبخش و اعتیادآور حضور آنها باشد.
طی هزاران سال، گربهها آموختهاند با تحریک سیستم پاداش مغز انسان، غریزه مراقبت و محبت او را فعال نگه دارند، رابطهای زیستی که امروز به نوعی وابستگی دوطرفه تبدیل شده است.