پرسیس مگ Persis mag

این گونه تازه کشف‌شده «سیرنوبتیلوس کاریبدیس» (Sirenobethylus charybdis) نام‌گذاری شده است. کاریبدیس نام هیولایی دریایی در اسطوره‌های یونان بود که گرداب‌هایی ویرانگر در آب ایجاد می‌کرد.

این زنبور شکمی پوشیده از زائده‌هایی شبیه به برگ‌های بسته‌شونده گیاه ونوس مگس‌خوار دارد که دانشمندان می‌گویند احتمالاً از آن‌ها برای به دام انداختن طعمه‌اش استفاده می‌کرده است.

پروفسور لارس ویلهِلمسن، از موزه تاریخ طبیعی دانمارک و یکی از نویسندگان مطالعه، درباره این زنبور گفت: «شکم این زنبور شبیه به یک تله خرسی کوچک است که به انتهای بدنش چسبیده، با بالک‌هایی پوشیده از موهای نازک و شبیه به دندان.»

سابرینا روندو، محقق مقطع پست‌دکترا در دانشگاه اتاوا کانادا و نویسنده اصلی این مطالعه، به خبرگزاری فرانسه گفت برای اولین بار به صورت تصادفی متوجه شد که زنبورهای گرده، شاخه‌ای از زنبورهای عسل، می‌توانند در برابر غرق شدن مقاومت کنند.

خانم روندو در حال مطالعه تأثیر آفت‌کش‌های موجود در خاک بر روی زنبورهای ملکه بود که آب به طور تصادفی وارد لوله‌های چند عدد از آن‌ها شد. زنبورهای گرده عموما به خاطر در امان ماندن از سرما، زمستان را در حفره‌هایی زیر زمینی می‌گذرانند.

این محقق درباره حادثه‌ی رخ‌داده گفت: «من اول ترسیدم. هرچند تعداد آنها کم بود و بنابراین آنقدرها مهم محسوب نمی‌شد، اما نمی‌خواستم زنبورها را از دست بدهم. بعد اما با دیدن زنده ماندن آنها شوکه شدم.» او سپس برای درک بهتر آنچه اتفاق افتاده بود، آزمایشی را به همراه همکارانش طراحی کرد. در این آزمایش محققان ۱۴۳ زنبور ملکه را که در خواب زمستانی بودند در لوله‌ها قرار دادند و آنها را به درجات مختلف و برای بازه‌های زمانی بین ۸ ساعت تا ۷ روز در آب غوطه‌ور کردند.

یافته‌ها نشان داد که ۸۱ درصد از زنبورهای ملکه که در آب فرو رفته بودند نه تنها ۷ روز زنده ماندند، بلکه پس از بازگشت به شرایط خشک نیز ۸ هفته به زندگی ادامه دادند.