با افزایش سن، ژنتیک ما نقشی مهم در سلامت مغزمان ایفا می‌کند
مطالعه‌ای نشان داده است که قرنطینه و سایر محدودیت‌های دوران همه‌گیری بر سلامت مغز افراد بالای ۵۰ سال، صرف‌نظر از اینکه به کووید مبتلا شده باشند یا خیر، «تاثیر واقعی ماندگار» گذاشته است.
پژوهشگران دریافتند که کارکرد شناختی و حافظه فعال سالمندان در طول همه‌گیری، چه در آن‌ها که به کووید مبتلا شدند و چه آن‌هایی که مبتلا نشدند، با سرعت بیشتری کاهش یافت.
دانشمندان عواملی مانند ورزش نکردن و مصرف زیاد الکل و نیز احساس تنهایی و افسردگی را ذکر کردند.
دانشمندان اکستر و کینگ کالج لندن آزمون‌های کارکرد مغز سه هزار و ۱۴۲ شرکت‌کننده مطالعه پروتکت (Protect Study) را تجزیه‌و‌تحلیل کردند. آن‌ها این مطالعه را ابتدا در سال ۲۰۱۴ راه‌اندازی کردند تا طی یک دوره ۲۵ ساله درمورد کارکرد مغز افراد بالای ۵۰ سال به نگرشی برسند.
پژوهشگران افراد بین ۵۰ تا ۹۰ ساله و ساکن بریتانیا را بررسی کردند.
این گروه داده‌های مارس ۲۰۱۹ و فوریه ۲۰۲۰ را بررسی و آن‌ها را با داده‌های سال‌های اول و دوم همه‌گیری – از مارس ۲۰۲۰ تا فوریه ۲۰۲۲ - مقایسه کردند.
این نتایج نشان داد که میزان زوال شناختی در سال اول همه‌گیری سریع‌تر شد و بین افرادی که پیش از شیوع کووید نشانه‌هایی از کاهش خفیف شناختی بروز داده بودند، بیشتر بود.
همین الگو در سال دوم همه‌گیری دیده شد که به گفته پژوهشگران، تاثیری فراتر از قرنطینه‌های ملی اولیه در سال‌های ۲۰۲۰ و ۲۰۲۱ را نشان می‌دهد.
آنه کوربت، پروفسور پژوهش زوال عقل و سرپرست مطالعه پروتکت در دانشگاه اکستر، گفت: «یافته‌های ما نشان می‌دهد که قرنطینه و سایر محدودیت‌هایی که در دوران همه‌گیری تجربه کردیم، حتی بعد از پایان قرنطینه بر سلامت مغز افراد ۵۰ ساله یا بالاتر تاثیر واقعی ماندگاری گذاشته است.»
«این امر سوالی مهم را مطرح می‌کند، آیا افراد در معرض خطر احتمالی بالاتری از زوال شناختی قرار دارند که ممکن است به زوال عقل منجر شود؟»
او افزود: «اکنون از هر زمان دیگری مهم‌تر است» که مطمئن شویم از افرادی با نشانه‌های شناختی اولیه حمایت می‌شود.
