محققان می‌گویند آنچه می‌خوریم و حتی جایی که آنها را می‌خوریم می‌تواند بر سطح مواد شیمیایی ماندگار در خون ما تأثیر بگذارد.
پژوهشگران آمریکایی در یک مطالعه تازه از بیش از ۷۰۰ نفر سوالاتی در مورد رژیم غذایی‌شان پرسیدند، از جمله اینکه چه مواد غذایی و نوشیدنی‌های خاصی را مصرف می‌کنند (مانند سبزیجات، نان، نوشابه‌های انرژی‌زا، شیر و چای) و سپس سطح مواد شیمیایی ماندگار در خون آنها را آزمایش کردند.
محققان همچنین از شرکت‌کنندگان در تحقیق پرسیدند که چقدر غذای آماده در خانه، مغازه فست‌فود یا رستوران غیرفست‌فودی می‌خورند. آنها از این اطلاعات برای بررسی این فرضیه استفاده کردند که افراد تا چه میزان با بسته‌‌بندی مواد غذایی حاوی مواد شیمیایی ماندگار در تماس بوده‌اند.
سال‌هاست که دانشمندان درباره «مواد شیمیایی ماندگار» هشدار می‌دهند. این ترکیبات پرمصرف شامل مشتقات پلی‌فلوروالکیل، دسته‌ای از مواد شیمیایی ساخته دست بشر هستند که چندین دهه است در طیف گسترده‌ای از صنایع برای مقاوم‌سازی محصولات در برابر گرما، آب، چربی و لکه‌ها استفاده می‌شوند.
در هشتاد سال گذشته مشتقات بسیاری از این ترکیبات ساخته شده‌اند که در تولید هزاران کالای مصرفی روزمره از ظروف غذای یک‌بار مصرف گرفته تا کف ضد حریق (کپسول آتش‌نشانی) استفاده می‌شوند.
این ترکیبات که امروزه ردپایی از آنها حتی دورافتاده‌ترین مکان‌های کره خاکی از جمله در بدن خرس‌های قطبی در قطب شمال نیز یافت شده است، به دلیل پیوندهای بسیار قوی فلوئور-کربن در بدن ما تجزیه نمی‌شوند و می‌توانند تا ده‌ها هزار سال در محیط زیست باقی بمانند. به همین علت نیز مواد شیمیایی «ماندگار» لقب گرفته‌اند.