پرسیس مگ Persis mag

محققان در دانشگاه هاروارد آمریکا از طریق مطالعه بر سلول‌های ریشه مو دریافته‌اند که استرس مزمن باعث ریزش مو می‌شود.

محققان در دانشگاه هاروارد آمریکا از طریق مطالعه بر سلول‌های ریشه مو دریافته‌اند که استرس مزمن باعث ریزش مو می‌شود.

پژوهشگران در این تحقیق مکانیزم بیولوژیکی را که به سلول‌های ریشه مو اجازه رشد مجدد می‌دهد بازسازی کردند و از طریق ردیابی سیگنال استرس، به نقش این عامل در از دست رفتن موها پی بردند.

بنابر این تحقیق استرس سلول‌های بنیادی فولیکول مو، سامانه تولید کننده مو در پستانداران، را هدف قرار می‌دهد و در بلند مدت باعث بروز نقص در این سیستم می‌شود.

فولیکول مو در پستانداران یکی از معدود بافت‌هایی است که می‌تواند در طول زندگی چند بار خود را بازسازی کند. این سامانه بیولوژیک به طور طبیعی چرخه‌ای متشکل از رشد و استراحت دارد؛ در مرحله رشد سلول‌های بنیادی فولیکول برای بازسازی مو فعال می‌شوند و موها هر روز بلندتر می‌شوند. در مرحله استراحت اما سلول‌های بنیادی غیرفعال هستند و موها به راحتی می‌ریزند. اگر موها بریزند و سلول‌های بنیادی برای بازسازی و جایگزینی بافت جدید وارد عمل نشوند، فرایند طاس شدن رخ می‌دهد.

یاچیه هوسو، استاد سلول‌های بنیادی و زیست‌شناس در دانشگاه هاروارد، می‌گوید: «ما بر این متمرکز هستیم که استرس چگونه بر سلول‌های بنیادی و بیولوژی بافت زیستی تاثیر می‌گذارد. در ضمن این تحقیق متوجه شدیم که استرس در واقع فعال شدن سلول‌های بنیادی را به تاخیر می‌اندازد. سلول‌هایی که مسئول بازسازی مو هستند.»

سطح کورتیزول، هورمون اصلی استرس بدن، در شرایط سرما، مانند غوطه‌ور شدن در آب سرد، کاهش می‌یابد.

استرس نوعی واکنش طبیعی و فیزیولوژیکی بدن در مواجهه با مسائل و مشکلات است که می‌تواند عوارض و پیامد‌های مختلفی داشته باشد. خوردن ناشی از استرس بدون احساس گرسنگی هم یکی از آن‌ها است.

 نیویورک‌پست به نقل از دکتر جیسون سینگ پیشنهاد می‌کند با گذاشتن انگورهای یخ‌زده در دهان و آب‌ شدن آهسته آن‌ها می‌توان این تمایل به خوردن در زمان استرس را کنترل کرد.

سینگ روز دوشنبه در شبکه اجتماعی تیک‌تاک گفت: «سرما گیرنده‌های تی‌آر‌پی‌ام۸ (‌TRPM8‌) در دهان را که باعث ترشح دوپامین یا هورمون لذت می‌شوند، فعال می‌کند؛ همان‌چیزی است که هنگام استرس به آن نیاز داریم.»

گیرنده‌های نوع ۸ ملستاتین از خانواده گیرنده‌های پتانسیل ترانزیت بازتابی (تی‌آر‌پی‌ام۸) عمدتا در دماهای پایین‌تر از دمای اصلی بدن (معمولا ۲۹ درجه سانتی‌گراد) فعال می‌شوند. تحقیقات نشان داده‌اند که این گیرنده‌ها زمانی به طور کامل فعال می‌شوند که دما به ۱۰ درجه برسد.

چرا تعداد ضربان قلب در حالت استراحت شما، یکی از شاخص‌های سلامتی شما است؟

ضربان قلب شما در حالت استراحت نشان‌دهنده‌ی وضعیت کلی سلامت قلب و خطر ابتلا به بیماری‌های مختلف است. به گفته متخصصان قلب و عروق و پژوهشگران علمی، میزان ضربان قلب در حال استراحت (pulse rate) یک نشانگر مهم برای سنجش سلامت کلی بدن است. این شاخص ساده می‌تواند به‌طور موثری خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی و حتی مرگ را نشان دهد.

ضربان قلب در حالت استراحت چیست؟

پزشکان ضربان قلب در حالت استراحت را تعداد ضربان‌های قلب شما در هر دقیقه در هنگام نشستن و استراحت تعریف می‌کنند. دکتر نیکیتا پَتل، مدیر پزشکی در شرکت Vitality، می‌گوید: «ضربان قلب می‌تواند بسته به فعالیت بدنی، مصرف کافئین و استرس تغییر کند». به‌طور متوسط، ضربان قلب افراد بین ۶۰ تا ۱۰۰ ضربه در دقیقه متغیر است. بااین‌حال، تحقیقات جدید نشان داده است که اگر ضربان قلب شما به‌طور مداوم بیش از ۸۰ ضربه در دقیقه باشد، احتمالاً در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به بیماری‌های مزمن هستید.

تأثیر ضربان قلب بالاتر بر سلامتی

پروفسور گراهام رینا، متخصص غدد در دانشگاه داندی، تأکید می‌کند که ضربان قلب بالا با بیماری‌های قلبی و مرگ‌ومیر ناشی از بیماری‌های مختلف مرتبط است. پژوهش‌ها بر روی جمعیت‌های بزرگ نشان داده‌اند که ضربان قلب بیش از ۱۰۰ ضربه در دقیقه می‌تواند نشانه‌ای از بیماری‌هایی مانند فیبریلاسیون دهلیزی (atrial fibrillation) باشد. در یکی از تحقیقات که بر روی داده‌های بیش از ۱.۲ میلیون نفر انجام شده، مشخص شد افرادی که ضربان قلب بالای ۸۰ ضربه در دقیقه دارند، ۳۳ درصد بیشتر در معرض بیماری قلبی و ۴۵ درصد بیشتر در معرض بیماری‌های مزمن قرار دارند.

وقتی عمل پیوند عضو انجام می‌دهید، ممکن است چیزی فراتر از یک کبد، کلیه یا قلب جدید نصیب‌تان شود.

براساس تحقیقات جدید دانشکده پزشکی دانشگاه کلرادو، برخی از افرادی که عضو جدید دریافت می‌کنند، شخصیت، طرز فکر و رفتارهای متعلق به اهداکننده عضو را به دست می‌آورند.

مطالعه فوق به بررسی این مسئله می‌پردازد که پیوند نجات‌بخش عضو چگونه به تغییرات شخصیتی عمیق منجر شده و چطور ممکن است که خاطرات اهداکننده مرحوم، به گیرنده‌ای که در قید حیات است منتقل شوند.

مطالعه: تغییرات فیزیکی و شخصیتی رایج هستند

این مطالعه مقطعی که در ژورنال تخصصی و عمومی پیوندشناسی منتشر شده، بر مقایسه تغییرات شخصیتی در گیرندگان قلب پیوندی و سایر اعضای بدن تمرکز دارد و شامل یک نظرسنجی آنلاین از ۴۷ شرکت‌کننده، از جمله ۲۳ گیرنده قلب و ۲۴ گیرنده اعضای دیگر می‌شود.

تقریباً ۹۰ درصد از گیرندگان عضو پس از عمل جراحی با تغییرات شخصیتی مواجه شدند و از این حیث تفاوت معنی‌داری بین دو گروه مشاهده نشد. با این‌حال، تفاوت آماری قابل‌توجهی از منظر مشخصه‌های فیزیکی بین گیرندگان قلب پیوندی و سایر اعضا وجود داشت.

اگرچه تغییرات شخصیتی با هم تفاوت داشتند، حجم نمونه کوچک‌تر از آن بود که به لحاظ آماری حائز اهمیت باشد. به‌طور کلی، این مطالعه نشان می‌دهد که ایجاد تغییرات شخصیتی پس از هر عمل پیوند و نه فقط قلب امکان‌پذیر است. جدا از مشخصه‌های فیزیکی، تغییرات شخصیتی گزارش‌شده دو گروه مشابه یکدیگر بودند.

اهدای زندگی، اهدای روان

این مقاله روی بررسی تغییرات شخصیتی مختلف، مانند تغییر در اولویت‌های مربوط به غذا، موسیقی، هنر، فعالیت‌های سرگرمی و شغل تمرکز دارد. محققان همچنین دریافتند برخی افراد خاطرات جدید، سازش اجتماعی ارتقایافته، بهبود توانایی‌های ذهنی و هشیاری معنوی یا مذهبی را تجربه می‌کنند.

درحالی‌که تغییرات فوق اغلب خنثی یا مثبت تلقی می‌شوند، گزارش‌هایی مبنی بر تغییرات آزاردهنده مانند روان‌آشفتگی، افسردگی، اضطراب، روان‌پریشی و اختلال عملکرد جنسی نیز ارائه شده است. بسیاری از گیرندگان عضو از یادآوری خاطرات غیرمرتبط با تجربیات شخصی خود گفتند.

این خاطرات اغلب نتیجه اتصال ناخودآگاه ادراکات حسی گیرنده عضو به فرد اهداکننده هستند. برای نمونه، در این مقاله به یک استاد دانشگاه ۵۶ ساله اشاره شده که قلب یک افسر پلیس ۳۴ ساله که با شلیک گلوله به صورتش کشته شد را دریافت کرده بود. پس از عمل پیوند، گیرنده عضو از تجربه عجیب خود گفت: «چند هفته پس از آن‌که قلب پیوندی را دریافت کردم، شروع به خواب دیدن کردم. جرقه نور را درست در برابر صورتم می‌دیدم و صورتم واقعاً داغ می‌شد. انگار می‌سوخت.»

دقیقاً چه اتفاقی رخ می‌دهد؟

نظریه‌های مختلفی برای توجیه تغییرات شخصیتی مشاهده‌شده در گیرندگان عضو پیوندی ارائه شده است. این نظریه‌ها را می‌توان به سه گروه اصلی تقسیم کرد: روان‌شناختی، زیست‌شیمیایی و الکتریکی/فعال.